vel quod aliquid de seruicio suo ei retro sit. Equidem secundum quosdam antiquos bene poterit id facere. Secundum alios modernos non poterit quod ad aliquem effectum veniat, quia homo ille non respondebit de alio [corr. libero] tenemento suo nec de hoc quod tangitur [corr. tangit] liberum tenementum suum sine precepto domini Regis, quia forte incontinenti tale ostendat breue. [A writ Precipimus tibi quod non implacites A. de libero tenemento suo] Et ita poterit inter dominum et hominem pro solo vero dominio [not domino]1

ix. 2.

ix. II.

Ille autem purpresture que super dominum Regem in regia via probate fuerint per xij. patrie, licet in alio casu aliter fuerit iudicatum, nichilominus in misericordia domini Regis remanebunt hii qui purpresturas illas fecerint .

. de suo honorabili tenemento [not contenemento]

et non infra assisam fuerit, hoc est si assisam dominus inde perquirere non poterit, tunc distringetur ut veniat ex beneficio et granto domini Regis in curiam domini sui ad id recitaturum [corr. adreciaturum], scilicet, de adresser." Ita dico.

ix. 13. . . tempore H. Reg. tercii aui nostri Reg. H. filii Johannis Regis et per hoc sequens breue. Et sciendum quod istud breue in curia domini Regis non potest haberi nisi ipse diuise fuerint inter duas villas precipue, vel inter duo feoda et quod feoda illa diuersificarentur nomine, verbi gracia, La Scherde, Billingeham. Et preterea dicunt quod ad istud sequens breue adaptari poterunt duellum et magna assisa.

ix. 14. At the end follows a writ directing a perambulation of boundaries.

X. I.

. cum quis itaque de debito quod sibi debetur curie domini Regis conquiritur, si placitum ipsum ad curiam domini Regis, scilicet, ad comitatum, trahere possit et voluerit, quia illud placitare poterit in curiis dominorum suorum, tunc tale breue de prima summonicione habebit

The writ is not a Precipe but a Justicies to the sheriff. Instead of a sum of money a charter may be demanded: Eodem modo de catall [is], set catallum non oportet poni in breui nec debet, set eius precium quia diuersa catalla petuntur aliquando et non particule debiti separate, set coniunctim poni non possunt, set narrande sunt omnes particule debiti sicut debentur in placito quando breue inde placitatur, sic, Monstrat D. quod B. iniuste ei detinet unum 1 A better reading.

The writer takes to his French.

quarterium frumenti de precio trium solidorum, et unam loricam de precio dimidie marce etc. Et sciendum quod si precium catallorum xxx. marcas in breui excesserit, debet petens dare terciam partem domino Regi per [corr. pro] hoc supradictum breue habendo quia breue illud tunc non est de cursu.1

The case may then be removed from the county court by Pone. Si autem quis per consilium et auxilium curie domini Regis tale sequens breue de debitis habendis perquirere poterit ut opus suum cicius et melius expediatur, tunc habeat tale breue. Then follows a Precipe for 40 shillings, quos ei debet et unde queritur quod ipse ei iniuste detinet.

x. 5. ex sequentibus liquebit. Si vero principalis vel capitalis debitor habeat unde reddere debitum illud et nolit cum possit, plegii eius respondeant pro debito, et si voluerint habeant terras et redditus debitoris quousque eis satisfactum fuerit de debito quod ante pro eo soluerunt, nisi capitalis debitor monstrauerit se inde esse quietum versus eosdem plegios. Et si ipse debitor paratus sit de debito illo satisfacere, plegii ipsius debitoris non distringantur quamdiu ipse capitalis debitor sufficiat ad solucionem debiti, nec terra vero nec redditus alicuius seisietur pro debito aliquo quamdiu catalla debitoris presencia sufficiunt ad debitum reddendum. Then follows a writ of Justicies to compel the principal debtor to acquit his sureties. This writ may be removed from the county court to the Bench. Some say that it will not be granted for a sum of more than 40 shillings except as a favor. Soluto eo quod debetur ab ipsis plegiis

....

Dicunt autem quidam quod creditor ipse suo et legitimorum testium iuramento poterit hoc debitum de iure probare versus ipsum plegium, nisi plegium ipsum curia ipsa velit ad sacramentum leuare, quod pocius accidit, olim autem ante legem vadiatam in tali casu ad duellium perueniebatur. [c. 6] Inuadiatur autem res x. 6. . . . Si autem in custodia sua deterius fuerit factum infra terminum per talliam [instead of per culpam 3] ipsius creditoris computabitur ei in debitum ad valenciam deterioracionis . . . . precium mihi restituendum. Omit the rest of c. II.

X. II.

dicat

se velle habere ad warantum, tunc dies ei ponendus est in curia, illo

1 See Harvard Law Review, iii. 112.

2 I doubt our author understood what Granvill meant by "a sacramento leuare."

8 This variant from the received text looks like a mere blunder.

tamen emptore retento in prisona, quia hii homines qui rettati sunt solum de latrocinio per inditamenta et si imprisonati fuerint per legem Anglie, nulla eis facta [corr. facienda] est replegiacio, nec etiam de eis qui rettati sunt de morte hominis si imprisonati fuerint, sine speciali precepto domini Regis. Si vero ad diem illum

. . nisi warantus ille alium warantum vocauerit et cum venerit ad quartum warantum erit standum.1

x. 17. Passage marked Extra — Item si quis captus fuerit cum aliqua re furata ipse qui furtum illud fecit non potest defendere se per duellium, ita quod dicat quod illam non furatus fuit, set si dicat quod res sua propria est bene potest ut dicunt quidam. Item si quis captus fuerit pro morte hominis, non potest iudicari de iure nisi voluerit se super veredictum visnetorum ponere, et si hoc voluerit [sic] seruabit prisonem. Si vero incertum vocauerit quis ad warantum

x. 18.

. . . sed quid si conductor censum suum statuto termino non soluerit, nunquid in hoc casu licet locatori ipsum conductorem sua auctoritate expellere a re locata? Responsio, licet, si talis inter eos fuerit facta conuencio. [Here ends this book.]

xi. 3. extraneus extraneum uxor quoque marito. Here begins a new "treatise," De placitis que per recogniciones terminantur. It almost at once becomes a mere series of writs. The following notes may give a fair idea of its contents.

I. Novel disseisin; Limitation post primam transfretacionem nostram in Britanniam. Variations and notes.

Et sciendum est quod qui in seisina bona et placabili fuerit per unum diem, scilicet, ab aurora diei usque ad crepusculum, vel qui in seisina fuerit ut dictum est per unum diem et unam noctem, et inde eiectus fuerit, poterit recuperare per breue noue disseisine sine dubio . . . . . Differentia est inter feodum et tenementum ; feodum est quod hereditabiliter tenetur; tenementum quod ad terminum vite tenetur. . . . Dicitur autem tenementum, terra, mesuagium, redditus, molendinum, morra, marleria et alia consimilia.

2. Mort d'Ancestor; Limitation, last return of John from Ireland. Variations and notes.

3. Utrum. Note. Preterea sciendum est quod predicta communia placita ut recognicio de noua disseisina et de morte antecessoris non sequuntur coram iusticiariis domini Regis nec coram domino Rege, nec ad bancum, set in aliquo certo loco teneantur et capi1 There is reason to believe that this is the true reading.

antur ut in suis comitatibus.1 Assise autem de ultima presentacione semper capiantur coram iusticiariis de banco et ibi terminentur.

4. Last presentation.

5. Attaint. Et sciendum quod istud predictum breue nunquam a domino Rege vel eius iusticiariis alicui conceditur sine dono, nisi de gracia, si sit pauper; et si petens conuictus fuerit, ibit ad prisonam, si vero lucratus fuerit, primi xij. iuratores imprisonantur donec ibi finem fecerint.

6. Redisseisin.

7. Disseisin; a special case.

8. Writs of right—addressed to the guardian of the heir of Baldwin, Earl of Devon, also to the bailiff of Abbot of Lyra.

Et si mesuagium petatur in aliquo burgagio tunc addatur hec clausula nisi redditus et edificium valeant per annum plus quam xl. solidos, quos clamat tenere de te in liberum burgagium.

Et notandum quod seruicium quod est in denariis non debet extendere [corr. excedere] xl. solidos et seruicium militare non debet esse minus quam medietas feodi unius militis, quia si fuerit seruicium minus quam medietas feodi unius militis vel supra pro vero tunc non est breue de cursu.2

9. Recordari facias. De falso iudicio. 10. Customs and services.

II. Mesne.

12. Account against bailiff or steward.

13. Quod permittat for easements and profits.

14. Entry. Many forms, including the cui in vita. The wife can be barred by her fine; si vero mulier ipsa coram iusticiariis de banco vel itinerantibus penitus virum suum contradixerit, cirographum de maritagio vel hereditate illa nunquam leuetur.

15. Warantia carte.

16. Protecting infants against litigation.

17. Covenant.

18. Escheat.

19. Ward.

20. Breue de occasione. This is Quare eiecit infra terminum. 21. Appointment of attorney.

22. Writs to bishops and prohibitions to Court Christian. Writs for arrest of excommunicates.

1 Apparently a false interpretation of a famous clause in the Great Charter.

2 Compare Harvard Law Review iii. 110. Te writer seems to have turned the rule inside out.

23. Replevin. De homine replegiando.

24. De rationabili parte.

25. Cosinage.

26. Dower ex assensu patris, etc.

27. Admeasurement of dower.

28. Admeasurement of pasture. Et sciendum quod homo non debet impetrare breue de admensuracione pasture super dominum suum.

29. Appeals of felony.

30. Trespass. Assault. Assault on plaintiff's wife.

31. Trespass by breach of pigeon house, by fishing in plaintiff's fishery, by breach of park and taking wild animals. Notandum quod qui conuictus fuerit per istam proximo dictam inquisicionem, non perdet vitam nec membra, eo quod columbe non sunt penitus domestice, nec pisces, nec etiam bestie, sicut boues, equi, vacce et huiusmodi talia.

32. Writ directing that A shall have the king's peace, and that B do find pledges to keep the peace.

33. Trespass.

34. Replevin.

35. Writ of right. How the lord's court is to be falsified Taliter autem probetur ipsa defalta, et sic abiuret curiam domini capitalis. Veniet ipse petens cum balliuo ipsius hundredi ad curiam dicti domini capitalis, et feret breue suum in manu sua et unum librum si voluerit, et stet super limitem illius curie et iuret super librum quod amplius per illud breue quod tenet in manu sua in curia illa non placitabit et quia illa curia ei defecit de recto, et tunc habebit breue balliuorum ad vicecomitem quod curiam illam abiur[auit] et defaltam probauit.

36. Odium et atia.

37. Quo iure.

38. Escheat.

39. Pone in replevin: Baldwin de L'Isle and William de L'Isle concerned.

40. Geoffrey parson of Serewelle [Shorwell, Isle of Wight], is in trouble for having procured the excommunication of Jordan of Kingeston who had brought a writ of prohibition against him. The writ is tested by R. de Turkebi.1

1 Roger Thurkelby, justice of the Bench in the middle part of Henry III.'s reign. He died in 1200.