CH. Transégi. DE. Quid ait tándem? CH. Abduci

nón potest. DE. Qui nón potest?

800 CH. Quia utérque utrique est córdi. DE. Quid istuc nóstra? CH. Magni: praéterhac

cognátam comperi ésse nobis. DE. Quíd deliras. CH. Síc erit:

non témere dico: rédii mecum in mémoriam. DE. Satin sánus es?

NA. Au óbsecro, uide ne ín cognatam pécces. DE. Non est. CH. Né nega:

patris nómen aliud díctumst : hoc tu errásti. DE. Non norát patrem ?

805 CH. Norát. DE. Quor aliud díxit? CH. Numquamne hódie concedés mihi

neque intélleges? DE. Si tú nil narras? CH. Pérdis. NA. [to Dem.] Miror qui hóc siet.

DE. [to Naus.] Equidem hércle nesció. CH. Vin scire? at íta me seruet Iúppiter,

ut própior illi, quam égo sum ac tu, homo némost. DE. Di uostrám fidem :

eámus ad ipsam: una ómnis nos aut scíre aut nescire hóc uolo. CH. A.

810 DE. Quid ést? CH. Itan paruam míhi fidem esse apúd te! DE. Vin me crédere ?

vin sátis quaesitum mi ístuc esse? age, fíat. Quid ? illa fília

amíci nostri quíd futurumst? CH. Récte. DE. Hanc igitur míttimus?

800 praeterhac AG. praeter haec rell.

802 redi libri.

quid hoc

804 aliut A.
806 perdis AD*. pergis rell.
siet, quid hoc est libri. quid siet Fl.

CH. Quid ni?

DE. Ílla maneat? CH. Síc. DE. Ire igitur tibi licet, Nausístrata.

NA. Sic pól commodius ésse in omnis árbitror, quam ut coéperas,

manére hanc; nam perlíberalis uísast, quom uidí, 815 mihi. [Exit Na.]

DE. Quid istúc negotist? CH. Iámne operuit óstium ?
DE. Iam. CH. O Iúppiter,

di nós respiciunt: gnátam inueni núptam cum tuo
fílio. DE. Hem,

quo pacto potuit ? CH. Nón satis tutus ést ad narrandum híc locus.

Laetús sum, ut meae res sése habent, fratri óptigisse V 4

quód uolt.

Quam scítumst, eius modí parare in ánimo cupidi- 821 tátes,

quas, quóm res aduorsaé sient, pauló mederi póssis! hic símul argentum répperit, curá sese expedíuit : ego núllo possum rémedio me euóluere ex his túrbis, quin, si hóc celetur, ín metu, sin pátefit, in probró 825 sim.

Neque mé domum nunc réciperem, ni mi ésset spes

osténta

818 pacto A. p- id rell. ut ut.

820 ut A &c. later codd.

Huiúsce habendae.

possim ?

Séd ubi nam Getam ínuenire

[ut rogem, quod tempus conueniundi patris me capere suadeat.]

V5 PH. [aside] Argéntum accepi, trádidi lenóni: abduxi múlierem,

830

curáui propria ut Phaédria poterétur: nam emissást

manu.

Nunc úna mihi res étiam restat quae ést conficiunda,

ótium

ab sénibus ad potándum ut habeam: nam áliquot
hos sumám dies.

AN. Sed Phormiost: quid aïs ? PH. Quid? AN.
Quid nam núnc facturust Phaédria?

quo pacto satietátem amoris aít se uelle absúmere ? 835 PH. Vicíssim partis tuás acturus ést. AN. Quas? PH. Ut fugitét patrem.

Te suás rogauit rúrsum ut ageres, causám ut pro se díceres.

Nam pótaturus ést apud me. Ego me íre senibus

Súnium

dicam ád mercatum, ancíllulam emptum dúdum quam dixít Geta :

827 habendae libri. -di Bentl. ueniundi patris mi tempus iubeat Bentl. 835 suom patrem Fl.

828 Rogem quod con

832 aliquod A.

ne, quom híc non uideant, mé conficere crédant argentúm suom.

Sed óstium concrépuit abs te. AN. Víde quis egre- 840 ditúr. PH. Getast.

GE. O fortuna, o fórs fortuna, quántis commoditátibus, V 6 quám subito meo ero Antiphoni ope uóstra hunc

onerastís diem!

AN. [aside] Quíd nam hic sibi uolt? GE. Nósque amicos eíus exonerastís metu!

séd ego nunc mihi césso, qui non úmerum hunc onero pállio

ádque hominem propero ínuenire, ut haec quae con- 845 tigerínt sciat.

AN. [to Phormio] Núm tu intellegis, híc quid narret ?
PH. Núm tu? AN. Nil. PH. Tantúndem ego.
GE. Ád lenonem hinc íre pergam: ibi núnc sunt.
AN. Heus, Geta. GE. Em tibi.

Núm mirum aut nouómst reuocari, cúrsum quom
institerís? AN. Geta.

GE. [aside] Pérgit hercle: [aloud] númquam tu odio tuó me uinces. AN. Nón manes?

GE. Vápula. AN. Id quidem tíbi iam fiet, nísi re- 850 sistis uérbero.

840 qui egreditur, quis egrediatur libri.

845 adque libri.

qui egrediatur Fl.

850

848 Bothe gives AN. whole vs.

In some recent codd. and old edd. enlarged to GE. Vapulabis

GE. Fámiliariórem oportet ésse hunc: minitatúr ma

lum.

Séd isne est quem quaero án non? ipsust. Cóngredere actutúm. AN. Quid est ?

GE. Ó omnium, quantum ést qui uiuont, hómo homi

num ornatíssume:

nám sine controuórsia ab dis sólus diligere, Ántipho.

855 AN. Íta uelim: sed quí istuc credam ita ésse mihi dicí

860

uelim.

GE. Sátine est si te délibutum gaúdio reddo? AN.

Énicas.

PH. Quín tu hinc pollicitátiones aúfer et quod férs cedo. GE. Oh,

tú quoque aderas, Phormio? PH. Aderam : séd tu cessas? GE. Áccipe, em:

[to Ph.] Út modo argentúm tibi dedimus ápud forum, rectá domum

súmus profecti: [to An.] intérea mittit érus me ad uxorém tuam.

AN. Quam ob rem? GE. Omitto próloqui: nam níl ad hanc rem est, Ántipho:

úbi in gynaeceum íre occipio, púer ad me adcurrít Mida,

póne adprendit pállio, resupínat: respició, rogo quam ób rem retineát me: ait esse vétitum intro ad eram accédere.