ζου βαρὺ δ ̓ ἀμβόασον οὐράνὶ ἄχη, δα, τεῖνε δὲ δυσβάϋκτον βοᾶτιν τάλαιναν αὐδάν. κναπτόμενοι δ ̓ ἁλὶ δεινᾷ, φεῦ, σκύλλονται πρὸς ἀναύδων, ἐὴ, τὸ πᾶν δὴ κλύουσιν ἄλγος. οὐκέτι δασμοφοροῦσιν οὐδ ̓ ἔτι γλῶσσα βροτοῖσιν 575 ἀντ. β'. 580 στρ. γ'. 585 590 ἀντ. γ'. αἱμαχθεῖσα δ ̓ ἄρουραν Αἴαντος περικλύστα 595. νᾶσος ἔχει τὰ Περσᾶν. ΑΤ. φίλοι, κακῶν μὲν ὅστις ἔμπειρος κυρεῖ, ἐπίσταται βροτοῖσιν ὡς, ὅταν κλύδων 600 τὸν αὐτὸν ἀεὶ δαίμον ̓ οὐριεῖν τύχης. ἐμοὶ γὰρ ἤδη πάντα μὲν φόβου πλέα ἐν ὄμμασιν τἀνταῖα φαίνεται θεῶν, βοᾷ δ ̓ ἐν ὠσὶ κέλαδος οὐ παιώνιος τοία κακῶν ἔκπληξις ἐκφοβεῖ φρένας. τοιγὰρ κέλευθον τήνδ ̓ ἄνευ τ ̓ ὀχημάτων χλιδῆς τε τῆς πάροιθεν ἐκ δόμων πάλιν ἔστειλα, παιδὸς πατρὶ πρευμενεῖς χοὰς φέρουσ', ἅπερ νεκροῖσι μειλικτήρια, βοός τ ̓ ἀφ ̓ ἁγνῆς λευκὸν εὔποτον γάλα, τῆς τ ̓ ἀνθεμουργοῦ στάγμα, παμφαὲς μέλι, λιβάσιν ὑδρηλαῖς παρθένου πηγῆς μέτα, ἀκήρατόν τε μητρὸς ἀγρίας ἄπο ποτὸν παλαιᾶς ἀμπέλου γάνος τόδε τῆς τ ̓ αἰὲν ἐν φύλλοισι θαλλούσης βίον ξανθῆς ἐλαίας καρπὸς εὐώδης πάρα, ἄνθη τε πλεκτά, παμφόρου γαίας τέκνα. ἀλλ ̓, ὦ φίλοι, χοαῖσι ταῖσδε νερτέρων ὕμνους ἐπευφημεῖτε, τόν τε δαίμονα Δαρεῖον ἀγκαλεῖσθε, γαπότους δ ̓ ἐγὼ τιμὰς προπέμψω τάσδε νερτέροις θεοῖς. ΧΟ. βασίλεια γύναι, πρέσβος Πέρσαις, 605 610 615 620 σύ τε πέμπε χοὰς θαλάμους ὑπὸ γῆς, 625 μόνος ἂν θνητῶν πέρας εἴποι. ἦ ῥ ̓ ἀΐει μου μακαρίτας ἰσοδαίμων βασιλεὺς στρ. α'. βάρβαρα σαφηνῆ ἱέντος τὰ παναίολ ̓ αἰανῆ δύσθροα βάγματα; 635 παντάλαν ̓ ἄχη διαβοάσω; νέρθεν ἆρα κλύει μου; ἀλλὰ σύ μοι, Γᾶ τε καὶ ἄλλοι χθονίων ἁγεμό νες, δαίμονα μεγαυχῆ ἀντ. α ́. 640 ἰόντ ̓ αἰνέσατ ̓ ἐκ δόμων, Περσῶν Σουσιγενῆ θεόν πέμπετε δ ̓ ἄνω οἷον οὔπω Περσίς απ' ἐκάλυψεν. 645 ὦ φίλος ἀνὴρ, φίλος ὄχθος φίλα γὰρ κέκευθεν ἤθη. στρ. β'. Αϊδωνεὺς δ ̓ ἀναπομπὸς ἀνείης Αϊδωνεύς 650 Δαρεῖον, οἶον ἄνακτα Δαρειάν. ἠ οὔτε γὰρ ἄνδρας ποτ ̓ ἀπώλλυ πολεμοφθόροισιν ἀντ. Β'. ἄταις, θεομήστωρ δ ̓ ἐκικλήσκετο Πέρσαις, θεομήστωρ δ' ἔσκεν, ἐπεὶ στρατὸν εὖ ἐποδώκει. ἠέ. βαλὴν ἀρχαῖος βαλὴν ἴθι, ἱκοῦ, στρ. γ'. 660 ἀντ. γ'. 665 ἔλθ ̓ ἐπ' ἄκρον κόρυμβον ὄχθου, 670 αἰαὶ αἰαῖ. ἐπῳδός. 675 ὦ πολύκλαυτε φίλοισι θανών, τί τάδε δυνατα δυνάτα περὶ τῷ σῷ δίδυμα δι ̓ ἄνοιαν ἁμάρτια πάσα γῇ σῇ τῇδ ̓; ἐξέφθινθ' αἱ τρίσκαλμοι ναες ἄναες ἄναες. ΔΑΡΕΙΟΣ. 680 ὦ πιστὰ πιστῶν ἥλικές θ' ἥβης ἐμῆς οἰκτρῶς καλεῖσθέ μ', ἐστὶ δ ̓ οὐκ εὐέξοδον, τί δ ̓ ἐστὶ Πέρσαις νεοχμὸν ἐμβριθὲς κακέν; 685 690 ΧΟ. σέβομαι μὲν προσιδέσθαι, σέβομαι δ ̓ ἀντία λέ ξαι σέθεν, ἀρχαίῳ περὶ τάρβει. στρ. 694 696 ΔΑ. ἀλλ ̓ ἐπεὶ κάτωθεν ἦλθον σοῖς γόοις πεπεισμένος, μή τι μακιστῆρα μῦθον, ἀλλὰ σύντομον λέγων εἰπὲ καὶ πέραινε πάντα, τὴν ἐμὴν αἰδῶ μεθείς. ΧΟ. δίομαι μὲν χαρίσασθαι, δίομαι δ ̓ ἀντία φά ἀντ. 700 σθαι, λέξας δύσλεκτα φίλοισιν. ΔΑ. ἀλλ ̓ ἐπεὶ δέος παλαιὸν σοὶ φρενῶν ἀνθίσταται, τῶν ἐμῶν λέκτρων γεραιὰ ξύννομ', εὐγενές γύναι, κλαυμάτων λήξασα τῶνδε καὶ γύων σαφές τί μοι 705 λέξον. ἀνθρώπεια δ ̓ ἄν τοι πήματ' ἂν τύχοι βροτοῖς· πολλὰ μὲν γὰρ ἐκ θαλάσσης, πολλὰ δ ̓ ἐκ χέρσου κακὰ γίγνεται θνητοῖς, ὁ μάσσων βίοτος ἣν ταθῇ πρόσω, ΑΤ. ὦ βροτῶν πάντων ὑπερσχὼν ὄλβον εὐτυχεῖ πότμῳ, ὅς θ ̓, ἕως ἔλευσσες αὐγὰς ἡλίου, ζηλωτὸς ὢν γιο βίοτον εὐαίωνα Πέρσαις ὡς θεὸς διήγαγες, νῦν τέ σε ζηλῶ θανόντα, πρὶν κακῶν ἰδεῖν βάθος πάντα γὰρ, Δαρεῖ ̓, ἀκούσει μῦθον ἐν βραχεῖ χρόνῳ· διαπεπόρθηται τὰ Περσῶν πράγμαθ', ὡς εἰπεῖν ἔπος. ΔΑ. τίνι τρόπῳ; λοιμοῦ τις ἦλθε σκηπτὸς, ἢ στάσις πόλει ; 715 ΑΤ. οὐδαμῶς, ἀλλ ̓ ἀμφ' ̓Αθήνας πᾶς κατέφθαρται στρατός. ΔΑ. τίς δ ̓ ἐμῶν ἐκεῖσε παίδων ἐστρατηλάτει; φράσον. ΑΤ. θούριος Ξέρξης, κενώσας πᾶσαν ἠπείρου πλάκα. ΔΑ. πεζὸς ἢ ναύτης δὲ πεῖραν τήνδ' ἐμώρανεν τάλας; ΑΤ. ἀμφότερα διπλοῦν μέτωπον ἦν δυοῖν στρατευμάτοιν. 720 ΔΑ. πῶς δὲ καὶ στρατὸς τοσόσδε πεζὸς ἤνυσεν περᾶν ; ΑΤ. μηχαναῖς ἔζευξεν Ελλης πορθμὸν, ὥστ ̓ ἔχειν πόρον. Δ.Α. καὶ τόδ ̓ ἐξέπραξεν, ὥστε Βόσπορον κλῇσαι μέγαν ; ΑΤ. ὧδ ̓ ἔχει· γνώμης δέ πού τις δαιμόνων ξυνήψατο. ΔΑ. φεύ, μέγας τις ἦλθε δαίμων, ὥστε μὴ φρονεῖν 725 καλῶς. ΑΤ. ὡς ἰδεῖν τέλος πάρεστιν οἷον ἤνυσεν κακόν. ΔΑ. καὶ τί δὴ πράξασιν αὐτοῖς ὡδ ̓ ἐπιστενάζετε; |