Sic quasi Diis certem, magnos accersere montes; Et patrio regno (sub quo jam Principe nobis T Phoebe, tui puduit, quum summo mane redires, Quid non mutatum est? requiêrunt flumina cursus: Expeto, tanquam hæc sic nostri medicina doloris ? INNUPTA Pallas, nata Diespatre! Cur tela mortis, vel tibi, vel tuis Regula sanguinolenta fati? Numne Hydra talis tantaque bellua est Tu flectis amnes, tu mare cærulum Præcipitans graviore casu. Tu discidisti Gorgoneas manus Enceladum, pharetramque Rhoci. Ceu victa, musis porrigit herbulas Non ulla Bellonæ furentis Arma tui metuunt alumni. Pallas retortis cæsia vocibus Ut si recisis arboribus meis Nudetur illic lucus amabilis, Fructusque post mortem recusent Dulcem rependent tum mihi tibiam Harmoniam dabit inter astra. E. MSTO. AUTOG. CUM petit Infantem Princeps, Grantamque Jacobus, E. MSTO. AUTOG. VERO verius ergo quid sit, audi; THE END. |