CHRISTATUS, pictisque ad Thaida Psittacus alis,
Missus ab Eoo munus amante venit.
Ancillis mandat primam formare loquelam,
Archididascaliæ dat sibi Thais opus.
Psittace, ait Thais, fingitque sonantia molle
Basia, quæ docilis molle refingit Avis.
Jam captat, jam dimidiat Tyrunculus; & jam
Integrat auditos articulatque sonos.
Psittace mi pulcher pulchelle, Hera dicit alumno;
Psittace mi pulcher, reddit alumnus Heræ.
Jamque canit, ridet, deciesque ægrotat in horâ,
Et vocat ancillas nomine quamque suo.
Multaque scurratur mendax, & multa jocatur,
Et lepido populum detinet augurio.
Nunc tremulum illudet Fratrem, qui suspicit, & Pol!
Carnalis, quisquis te docet, inquit Homo est;
Argutæ nunc stridet anûs argutulus instar;
Respicit, & nebulo es, quisquis es inquis Anus.
Quando fuit melior Tyro, meliorve Magistra!
Quando duo ingeniis tam coiere pares!
Ardua discenti nulla est, res nulla docenti
Ardua; cum doceat Fæmina, discat Avis.