Cornelii Nepotis quae exstant

ipfis neque Cato comparet neque Atticus. Atque hanc quidem editionem reperio repetitam effe, cum ab ipso Jensonio aliquoties, ut tertio et feptuagefimo anno, quod exemplum Savaro e bibliotheca Puteani acceperat 34), et anno fexto ac feptuagefimo, quae editio a Magio memoratur 35), tum ctiam ab aliis. An vero Parmensis ex ea tota manarit, quae, Maittarii indicio 36), anno octogefimo prodiit; an Brixiana, quam, Boeclero tefte, Jacobus Britannicus curavit anno duodecentefimo 37); an Veneta, quam anno undecentesimo exiiffe ex ejusdem Savaronis praefatione cognovi 38), quum eas non viderim, quum nec alii, prolatis illarum lectionibus, judicandi copiam

34) V. Maittar. Ann. Typ. tom. 1. p. 104. Fischer. Et Panzer. A. T. tom. III. p. 99. num. 137. Uterque Savaronem sequitur, qui in praefat. Ex bibliotheca, inquit, V. C. Puteani habui vetus exemplar Venetiis impressum An. Do. MCCCCLXXIII. Verum hung sive Savaronis sive operarum errorem effe, nec Venetam Cornelii editionem a. 1473. exftare, singularis et doctrinae et humanitatis vir, Josephus Van Praet, qui me, Lutetiae commorantem, omni officiorum genere in pe: petuum sibi devinxit, litte. ris ad me datis teftatus eft. Itaque Savaronem vel principem Jensonianam A. MCCCCLXXI. vel alteram A. MCCCCLXXVI, editionem significare voluisse credo.

85) V. Magium principio adnotationum suarum pag. 389. edit. Fran cofurt. Haec editio a Panzero nusquam enumeratur.

36) Ann. Typ. tom. IV. part. 1. p. 413. Fischer. Panzer. A. T. tom. II. p. 354. n. 21. Eidem tamen suspecta eft in A. T. tom. V. pag. 166.

37) Brixiana edit. a. 1498. fol. fuit in biblioth. Scheibiana Vina. riensi. Fischer. V. Boecler. ad Datam. 8, 4. Panzer. A. T. tom. I. p. 259. n. 123.

28) Veneta edit. a. 1499. 4. quam impressit Bernardinus Venetus, fuit in biblioth. Baumgartiana. v. Catalog. part. 2. s. 2. p. 86. nr. 60. Fischer. Editio Venetiis, sine anni nota, impressa per Ber. nardinum Venetum in 4. describitur a Braunio in Notitia libris ab artis typographicae origine ad a. 1500. impreffis, in biblioth. monafterii ad SS. Udalricum et Afram Auguftae extantibus. part. 2. Auguftae Vindelic. 1789. 4. pag. 42. Harles. De edit. Veneta a. 1499. 4. v. Panzer. A. T. tom. III. p. 467. n. 2560. De altera Veneta sine anni nota eundem tom. III. p. 496. n. 2800.

fecerint, nequeo affirmare pro certo. Sed hoc ta men comperi, multas Jenfonianae lectiones usque ad annum fequentis faeculi vigefimum fuiffe propagatas 39). Reperi etiam in bibliotheca Collegii Paullini Lipfiensis, quae nobis liberalitate Car. Andreae Belii patuit, editionem Cornelii formae quadripartitae, quae tota fluxit ex eadem Jenfoniana, nisi quod Catonis quoque et Attici Vitas complectitur, sed vitiis operarum incuria multis contaminata: et quam ante annum facculi hujus nonagefimum fextum adornatam elle conftat 40), quamvis numeri anni nusquam leganIn fronte illius exftat Epiftola Petri Corneri ad Theodorum Platum, patricium Mediolanenfem, quem

tur.

tom VIII. p. 558. n. 1933. Hanc editionem Braunius 1. c. circa annum 1498. impreffam effe suspicatur, in quo nos affentientes non habet. Nos enim, qui editionis hujus exemplum ex Stuttgar. tiensi Bibliotheca amiciffimi viri, Caroli Friderici Lebret, be. neficio nacti sumus, eam cum Cornerianis, de quibus statim dicetur, exemplaribus ita, etiam in manifeftis vitiis, quae in prin. cipe editione nondum conspiciuntur, consentire deprehendimus, ut, quin altera alteram exprefferit, nemini dubium effe poffit. Quum autem Corneriana Nepotis editio, quam ante a, 1496. ex. cusam effe mox videbimus, omnes, quae supersunt, Vitas, Ca. tonis eliam et Attici, contineat, Venetum autem exemplar Catonis Vita finiatur, hanc editionem, utpote minus plenam, aetate priorem, atque a Cornero expreffam effe, mihi quidem pro, babilius videtur. Accedit altera, eaque gravior, ratio. Vene. tam editionem a, 1498. a Bernardino Veneto publicatam fuiffe conftat. Quis igitur credat, hunc librarium eodem fere tempore, tantulo intervallo, cundem scriptorem bis in lucem emisisse? 39) V. c. Themift. 10, 3. Mintham pro Myuntem. etc. Fischer, 40) Nam Theodorus Platus obiit a. 1496. De eo vide Argelati biblioth. scriptor. Mediolan, tom. II. p. 1109. seq. Fischer. Confer Jac. Frid. Heusingerum in Fragmentis Corn. Nep. Guelpherby, tanis p. 122. sqq. Harles. V. Panzer. A. T. tom. II. p. 96. n. 593. tom. IX. p. 253. n. 593, Haec editio Mediolani repetita eft a. 1511. 4. min. v. Panzer. A. T. tom. VII. p. 391. n. 110. In calce hujus editionis, cujus exemplum e publica Norimbergensi bibliotheca a doctiffimo viro, G. C. Rannero, bumaniffime nobis transmiffum eft, haec leguntur: Impressum Mediolani per Gotardum de ponte Anno domini. M. cccccx1. die. VIII. Mensis Maii. Venetam editionem sine anno et Cornerianam, cujus

praestantissimum legum interpretem vocat. Attici vi-
tam excipit epiftola Jac. Becheti ad eundem Platum,
ad quem alia quoque in calce libri legitur a Fran-
cisco Philelpho Mediolani fcripta. Quam ob rem in
eam suspicionem veni, ut ipfam editionem in eadem
urbe curatam effe credam.

Aliquanto feracius Editionum Nepotis bonarum,
inftructarumque etiam obfervationibus Virorum do-
ctorum egregiis, fuit facculum fextum decimum. In
iis Argentoratensi, quae anno fexto, a. d. xii. Kal.
Apriles, quaternis abfoluta fuit in Schurerianis ae-
dibus 41), omnesque Vitas comprehendit, eo minus
dubitamus primas bonitatis deferre, quum eam fere

haec Mediolanensis repetitio eft, ubique inter se conspirare,
paullo ante monuimus. Omnes autem, si ab operarum vitiis,
quae recens illata sunt, discedas Jensonianae principis contex-
fum accurate exprimunt. Quum igitur Fischerus hujus et Corne.
rianae editionis varietatem diligenter, plurimis certe in locis
adnotaverit, nes Veneti et Mediolanensis exempli lectionibus,
quae nusquam ab illarum editionum scriptura differunt, adno.
tationes noftras non onerandas effe exiftimavimus. Omnino hoc
nobis persuasum eft, in editionibus saeculi decimi quinti omni-
bus Jensonianae principis textum religiose servatum, nec quid.
quam in co immutatum fuiffe. Nihil enim, quod in Jensonianis
primis exemplaribus non legatur, e Venetis a Savarone et Ma-
gio, e Brixiano a Boeclero producitur.

41) V. Panzer. A. T. tom. VI. p. 36. n. 83. Hanc editionem, qua
antiquiorem Lambinus non vidit (v. ipsum ad Eumen. 5, 7. Han-
nib. 1, 1.) non, ut vulgo putatur, anno 1506. sed demum a. 1511.
excusam effe, Georgius Vecsenmeyerus, vir doctiflimus, in Spe.
cimine Observationum Miscellanearum in Cornelium Nepotem.
Ulmae. 1796. invictis, ut mihi quidem videtur, argumentis de.
monftravit. Ibi enim pag. 4.,,Qui corrigendis", inquit,,,Argen.
toratensis editionis philyris operas praeftitit, erat Wolfg. Angst.
Ita enim ipse in praefat. ad Hieroclis Commentarios in aurea
Pythagorae carmina, Latine in aedibus Schürerii a. 1511. 4. ex-
cusos: At jam jam prelum nostrum formando Aemilium Pro-
bum de vitis excellentium imperatorum fatigatur, quem etiam
studiosis immodice prodesse putamus. Praefatio ifta subscripta
eft: VIII. Kal. Martias, et in fine Aemilii Probi (Cornelii
Nepotis) editionis, de qua differimus, legitur: Ann. M. D. VI:

bafin omnium aliarum effe cognoverimus. Exhibet
enim non folum lectiones cum Jenfoniana communes
multas, fed nec minorem copiam propriarum offen-
dimus, earundemque exquifitiffimarum apprimeque
bonarum, quae optimorum fcriptorum Codicum au-
ctoritate confirmentur, ita ut, qui editionem illam
adornavit, is et Jenfonianis exemplis ufus, et vel a-
cumine ingenii ac follertia, vel uno pluribusve li-
bris fcriptis adjutus esse videatur. Ab hac Argento-
ratensi proxime proditam effe in charta majoris
formae reperio Parifienfem 42), a Jodoco Badio As-
censio curatam, Hieronymoque Aleandro Mottensi

XII. Kal. Aprilis. Quae quum inter se contenderemus, primum
suspicari coepimus, mendam latere in numero MDVI. et vitiose
eum excusum esse pro MDXI. Dum igitur certiora quaerebamus
indicia, commode se nobis obtulit in collectione noftra libér [V.
Panzer. A. T. tom. VI. p. 42. n. 131. ]: Subnotata hic continen-
tur Magni Athanasii in psalmos opusculum. Enchiridion E.
picteti stoici. Basilii oratio de inuidia. Plutarchus de differétia
inter odiu et inuidiam. Tabula Cebetis Thebani. 4. in cujus
fine haec sunt: Mathias Schürerius artium doctor id libelli
VELUTI PRIMITIAS ex officina sua impressoria foeliciter e
misit. Die VIII. Iunii. Anno M. D. VIII. Quodsi igitur anno
1508. officinae primitias emisit Schürerius, eundem A. 1506.
nondum libros in sua officina, aut, quod idem eft, in aedibus
suis excusiffe patet." Haec vere vir doctiffimus. Harlefius qui.
dem in Supplement. ad brev. notit. litterat. rom. tom. 2. p. 503.
scribit, judice Viro quodam docto in libro germanico: Allge-
meiner Litterar. Anzeiger. Lips. an. 1799. num. 179. verba ve
luti primitias potius indicare videri, Schürerii officinam non.
dum diu exftitiffe, quam id. Athanasii librum primum esse, ex
ejus officina emiffum. Sed alter ille locus, quem ex Angftii prae.
fatione Veesenmeyerus produxit, veriffima effe ea, quae ab hoc
viro disputantur, clamat. Nam certe qui A. 1511. prelum fatiga.
bat Aemilii Probi liber, anno 1506. nondum editus erat. Hano
Veefenmeyeri suspicionem etiam illud confirmat, quod in Pan-
zeri Annalibus Typographicis non modo nullus liber, si Nepotis
editionem excipias, commemoratur, qui ante a. 1508. in Schü-
rerii officina excusus sit, sed etiam duorum librorum a. 1507. Ar-
gentorati per Joan. Knoblochium imprefforum mentio fit (v.
Tom. VI. p. 37. n. 92. pag. 38. n. 95.), in quorum fine haec
leguntur: Matthias Schürerius recognovit. Unde apparet, eum,
qui A. 1507, in aliena officina recognoscendis libris praefuit, a.