Curatve myrto? quem Venus arbitrum. Dicet bibendi? Non ego sanius Bacchabor Edonis: recepto Dulce mihi furere est amico. Vlla si iuris tibi peierati Poena, Barine, nocuisset unquam; Dente si nigro fieres, vel uno Crederem: sed tu, simul obligasti Expedit matris cineres opertos Signa cum caelo, gelidaque Divos Morte carentes. Ridet hoc, inquam, Venus ipsa; rident Simplices Nymphae, ferus et Cupido, Semper ardentes acuens sagittas Cote cruenta. Adde, quod pubes tibi crescit omnis, Impiae tectum dominae relinquunt, Te suis matres metuunt iuvencis, Aura maritos. 1 Non on semper imbres nubibus hispidos Manant in agros; aut mare Caspium Vexant inaequales procellae Vsque; nec Armeniis in oris, Amice Valgi, stat glacies iners Menses per omnes; aut Aquilonibus Et foliis viduantur orni. Tu semper urges flebilibus modis Nec rapidum fugiente solem: Troilon, aut Phrygiae sorores Flevere semper. Desine mollium Caesaris; et rigidum Niphaten, Medumque flumen gentibus additum Exiguis equitare campis. ODE X. AD LICINIVM MVRENĀM. Rectius vives, Licini, neque altum Semper urgendo; neque, dum procellas Auream quisquis mediocritatem Sordibus tecti, caret invidenda Saevius ventis agitatur ingens Sperat infestis, metuit secundis Pectus. Informes hiemes reducit Summovet. Non, si male nunc, et olim Sic erit: quondam cithara tacentem Rebus angustis animosus atque Contrahes vento nimium secundo Turgida vela. 5 ODE XI. AD QVINCTIVM HIRPINVM. Quid uid bellicosus Cantaber, et Scythes, Hirpine Quincti, cogitet, Hadria Divisus obiecto, remittas Quaerere; nec trepides in usum Poscentis aevi pauca. Fugit retro Canitie, facilemque somnum: Cur non sub alta vel platano, vel hac Dum licet, Assyriaque nardo Potamus uncti? Dissipat Evius Pocula praetereunte lympha? More comam religata nodum. |