οὐ πολλῷ τινὶ ἔλασσον ἢ ὀκτὼ ἡμερῶν, καὶ τοσαύτη οὖσα ἐν εἴκοσι σταδίων μάλιστα μέτρῳ τῆς θαλάσσης διείργεται τὸ μὴ ἤπειρος οὖσα· ᾠκίσθη δὲ ὧδε τὸ ἀρχαῖον, καὶ τοσάδε ἔθνη 2 ἔσχε τὰ ξύμπαντα. παλαιότατοι μὲν λέγονται ἐν μέρει τινὶ τῆς χώρας Κύκλωπες καὶ Λαιστρυγόνες οἰκῆσαι, ὧν ἐγὼ οὔτε γένος ἔχω εἰπεῖν οὔτε ὁπόθεν ἐσῆλθον ἢ ὅποι ἀπεχώρησαν· ἀρκείτω δὲ ὡς ποιηταῖς τε εἴρηται καὶ ὡς ἕκαστος πῃ γιγνώσκει περὶ αὐτῶν. Σικανοὶ δὲ μετ ̓ αὐτοὺς πρῶτοι φαίνονται ἐνοικι σάμενοι, ὡς μὲν αὐτοί φασι, καὶ πρότεροι διὰ τὸ αὐτόχθονες εἶναι, ὡς δὲ ἡ ἀλήθεια εὑρίσκεται, Ἴβηρες ὄντες καὶ ἀπὸ τοῦ Σικανοῦ ποταμοῦ τοῦ ἐν Ἰβηρίᾳ ὑπὸ Λιγύων ἀναστάντες. καὶ ἀπ' αὐτῶν Σικανία τότε ἡ νῆσος ἐκαλεῖτο, πρότερον Τρινακρία καλουμένη· οἰκοῦσι δὲ ἔτι καὶ νῦν τὰ πρὸς ἑσπέραν τὴν Σικε λίαν. Ιλίου δὲ ἁλισκομένου τῶν Τρώων τινὲς διαφυγόντες Π almost always implied: as, ὡς μὲν λέγουσιν, as they on the one hand say, implying, 'but I on the other do not believe.' So here, for a merchant-ship on the one hand,' implying, 'but for a war-ship on the other, much less.' διείργεται τὸ μὴ ἤπειρος οὖσα] Verbs of negative import, such as κωλύειν (Ι. 16), ἀπιστεῖν (Ι. 1ο ; VIII. I), ἀποστερεῖν (VII. 6), ἀπέχεσθαι (V. 25), εἴργειν (ΙΙΙ. 6), and others, take a superfluous μή, because the result of the negative portion of the verb, rather than the process, is contemplated. ἀπιστῶ μὴ τόδε είναι, ‘I disbelieve, and the result is, that I think this is not so.' The participle ovoa arises from a confusion of constructions ; διείργεται τὸ μὴ εἶναι and διείργεται μὴ οὖσα ; cf. διὰ τὸ ἤδη φοβεροὺς παρόντας Αθηναίους, either διὰ τὸ ἤδη παρεῖναι, οι διὰ τοὺς ̓Αθηναίους παρόντας (lib. IV. 63); cf. also Αττικὴν ἐκ τοῦ ἐπὶ πλεῖστον οὖσαν, where there is a confusion between ̓Αττικὴν ἐκ τοῦ εἶναι, and ̓Αττικὴν ἐπὶ πλεῖστον οὖσαν, lib. I. 2 ; for I believe this to be the true explanation. Compare v. 7, διὰ τὸ ἐν τῷ αὐτῷ καθημένους ; and VIII. 105, διὰ τὸ κρατήσαντες ἄλλην ναῦν διώκοντες. τὰ ξύμπαντα] 'so many nations, taking the whole. Cf. χρήματα πολλὰ τὰ ξύμπαντα ἑάλω, lib. VII. 24. ἔσχε is 'obtained at different times the possession of it;' elxe would be 'were the possessors.' See on ch. 6. ΙΙ. παλαιότατοι μέν] To this μέν the δέ in Σικανοὶ δέ, corresponds, not the δέ after ἀρκείτω ; for this last answers to a half implied μέν in ὧν ἐγὼ οὔτε γένος ἔχω, &c. φαίνονται ἐνοικισάμενοι] This means 'are proved to have become inhabitants of it.” φαίνεσθαι with an infinitive implies only the verisimilitude of an event. Further on, the participles övtes and ἀναστάντες are appended to the phrase φαίνονται ἐνοικισάμενοι, ‘are proved to have settled in the country, in the character of Iberians.' τὰ πρὸς ἑσπέραν] Inhabit Sicily in its western parts. Cf. τὰ ἐπέκεινα τῆς Σικελίας, on the further side of Sicily, VI. 63. Ιλίου δὲ ἁλισκομένου] ' and during the capture of Troy,' not, 'after the capture.' διαφυγόντες] after escaping. The two main senses of did in compound verbs are, (1) 'through,' 'throughout,' Ἀχαιοὺς πλοίοις ἀφικνοῦνται πρὸς τὴν Σικελίαν, καὶ ὅμοροι τοῖς Σικανοῖς οἰκήσαντες ξύμπαντες μὲν Ἔλυμοι ἐκλήθησαν, πόλεις δ ̓ αὐτῶν Ἔρυξ τε καὶ Ἔγεστα. προσξυνώκησαν δὲ αὐτοῖς καὶ Φωκέων τινὲς τῶν ἀπὸ Τροίας τότε χειμῶνι ἐς Λιβύην πρῶτον, ἔπειτα ἐς Σικελίαν ἀπ ̓ αὐτῆς κατενεχθέντες. Σικελοὶ δ ̓ ἐξ Ιταλίας (ἐνταῦθα γὰρ ᾤκουν) διέβησαν ἐς Σικε λίαν, φεύγοντες Ὄπικας, ὡς μὲν εἰκὸς καὶ λέγεται, ἐπὶ σχετ διῶν, τηρήσαντες τὸν πορθμὸν κατιόντος τοῦ ἀνέμου, τάχα ἂν δὲ καὶ ἄλλως πως ἐσπλεύσαντες. εἰσὶ δὲ καὶ νῦν ἔτι ἐν τῇ Ἰταλίᾳ Σικελοί, καὶ ἡ χώρα ἀπὸ Ἰταλοῦ βασιλέως τινὸς Σικελῶν, τοὔνομα τοῦτο ἔχοντος, οὕτως Ἰταλία ἐπωνομάσθη. ἐλθόντες δὲ ἐς τὴν Σικελίαν στρατὸς πολύς, τούς τε Σικανοὺς κρατοῦντες μάχῃ ἀνέστειλαν πρὸς τὰ μεσημβρινὰ καὶ ἑσπέρια αὐτῆς, καὶ ἀντὶ Σικανίας Σικελίαν τὴν νῆσον ἐποίησαν καλεῖσθαι, καὶ τὰ κράτιστα τῆς γῆς ᾤκησαν ἔχοντες, ἐπεὶ διέβησαν, ἔτη ἐγγὺς τριακόσια πρὶν Ἕλληνας ἐς Σικελίαν ἐλθεῖν· ἔτι δὲ καὶ νῦν τὰ μέσα καὶ τὰ πρὸς βορρᾶν τῆς νήσου ἔχουσιν. ᾤκουν δὲ καὶ Φοίνικες περὶ πᾶσαν μὲν τὴν Σικελίαν ἄκρας τε ἐπὶ τῇ θαλάσσῃ ἀπολαβόντες καὶ τὰ ἐπικείμενα νησίδια ἐμπορίας ἕνεκεν τῆς πρὸς τοὺς Σικελούς· ἐπειδὴ δὲ οἱ Ἕλληνες πολλοὶ κατὰ θάλασσαν ἐπεσέπλεον, ἐκλιπόντες τὰ πλείω Μοτύην καὶ Σολόεντα καὶ Πάνορμον ἐγγὺς τῶν Ἐλύμων ξυνοικί thoroughly; as διαφυγείν, ‘to fee throughout,' or 'thoroughly to escape;' διαναυμαχεῖν, ‘of a decisive sea-fight ;' διαφθείρειν, ‘to kill utterly; διακωλύω, 'quite to prevent.' And (2) 'in different directions.” διαδιδράσκειν, ‘to escape in divers directions; διασπᾶν, ‘to drag asunder.' προσξυνώκησαν] ‘and besides there settled with them.' κατενεχθέντες] carried down to the Sicilian coast. κατά in composition, means usually, (1) 'down,' in the sense of 'to the bottom,' and thence 'entirely,' as κατακόπτειν, 'to cut down entirely ;' κατακαίειν, ‘to burn down. Cf. καταφεύ γειν :—and (2) against, to the disadvantage of ;' as καταγιγνώσκειν, 'to decide against; καταιτιᾶσθαι, ‘to bring a charge against a man.' ὡς μὲν εἰκός] Το this corresponds τάχα δὲ ἂν ἄλλως, below. ἐπωνομάσθη] ‘was named by a designation found upon his.' ἀνέστειλαν] Cf. on ch. 14, under ἀναψηφίσαι, for the force of ἀνά in compound verbs. ᾤκησαν ἔχοντες] 'they took possession of the best portions of the country, retaining them,' &c. Otherwise an imperfect would have been required, as, below, Kovv is, 'were settled,' not, 'became settlers in it.' ἀπολαβόντες] ‘detaching them from the rest of the country by walls,' that is, 'fortifying.' ἐπεσέπλεον] ‘sailed to the islands after them.' σαντες ἐνέμοντο, ξυμμαχίᾳ τε πίσυνοι τῇ τῶν Ἐλύμων, καὶ ὅτι ἐντεῦθεν ἐλάχιστον πλοῦν Καρχηδων Σικελίας ἀπέχει. βάρβαροι μὲν οὖν τοσοίδε Σικελίαν καὶ οὕτως ᾤκησαν. Ἑλλήνων δὲ πρῶτοι Χαλκιδῆς ἐξ Εὐβοίας πλεύσαντες μετὰ 3 Θουκλέους οἰκιστοῦ Νάξον ᾤκισαν, καὶ ̓Απόλλωνος ἀρχηγέτου βωμὸν ὅστις νῦν ἔξω τῆς πόλεώς ἐστιν ἱδρύσαντο, ἐφ ̓ ᾧ, ὅταν ἐκ Σικελίας θεωροὶ πλέωσι, πρῶτον θύουσιν. Συρακούσας δὲ τοῦ ἐχομένου ἔτους ̓Αρχίας τῶν Ἡρακλειδῶν ἐκ Κορίνθου ᾤκισεν, Σικελοὺς ἐξελάσας πρῶτον ἐκ τῆς νήσου ἐν ᾗ νῦν οὐκέτι περικλυζομένῃ ἡ πόλις ἡ ἐντός ἐστιν· ὕστερον δὲ χρόνῳ καὶ ἡ ἔξω προστειχισθεῖσα πολυάνθρωπος ἐγένετο. Θουκλῆς δὲ καὶ οἱ Χαλκιδῆς ἐκ Νάξου ὁρμηθέντες ἔτει πέμπτῳ μετὰ Συρακούσας οἰκισθείσας Λεοντίνους τε πολέμῳ τοὺς Σικελοὺς ἐξελάσαντες οἰκίζουσιν, καὶ μετ ̓ αὐτοὺς Κατάνην· οἰκιστὴν δὲ αὐτοὶ Καταναῖοι ἐποιήσαντο Εὔαρχον. κατὰ δὲ τὸν αὐτὸν 4 χρόνον καὶ Λάμις ἐκ Μεγάρων ἀποικίαν ἄγων ἐς Σικελίαν ἀφίκετο, καὶ ὑπὲρ Παντακύου τε ποταμοῦ Τρώτιλόν τι ὄνομα χωρίον οἰκίσας, καὶ ὕστερον αὐτόθεν τοῖς Χαλκιδεῦσιν ἐς Λεοντίνους ὀλίγον χρόνον ξυμπολιτεύσας καὶ ὑπὸ αὐτῶν ἐκπεσὼν καὶ θάψον οἰκίσας αὐτὸς μὲν ἀποθνήσκει, οἱ δ ̓ ἄλλοι ἐκ τῆς Θάψου ἀναστάντες Ὕβλωνος βασιλέως Σικελοῦ προδόντος τὴν χώραν καὶ καθηγησαμένου Μεγαρέας ᾤκισαν τοὺς Υβλαίους κληθέντας. καὶ ἔτη οἰκήσαντες πέντε καὶ τεσσαράκοντα καὶ διακόσια ὑπὸ Γέλωνος τυράννου Συρακοσίων ἀνέστησαν ἐκ τῆς πόλεως καὶ χώρας. πρὶν δὲ ἀναστῆναι, ἔτεσιν ὕστερον ἑκατὸν ἢ αὐτοὺς οἰκῆσαι, Πάμιλλον πέμψαντες Σελινοῦντα ξυμμαχίᾳ τε πίσυνοι] The two reasons for the conduct of the Phoenicians are differently constructed, (1) by means of an adjective, πίσυνοι ; (2) by ὅτι with a verb, ἀπέχει. Cf. VI. 15, ὢν διάφορος καὶ ὅτι ἐμνήσθη. πλοῦν ἀπέχει] This is really a cognate accusative after ἀπέχει, the true cognate accusative being rendered by the equivalent noun πλοῦν. ΙΙΙ. προστειχισθεῖσα] ‘The outer city, as well as the inner (προς), being included in the wall.' IV. ξυμπολιτεύσας ἐς Λεοντίνους] ‘adopted into Leontium as a joint citizen.' Cf. the phrase ἐς ἀνδρὸς τελεῖν. ὑπὸ αὐτῶν ἐκπεσὼν] Many neuter verbs, as ἐκπίπτειν, ἀποθανεῖν, ἀναστῆ ναι, &c. are constructed like passive verbs with iró and a genitive, from their equivalence of meaning. Cf. ὢν ἐν ἀξιώματι ὑπὸ τῶν ἀστῶν, ch. 15. ἢ αὐτοὺς οἰκῆσαι] αὐτοί would have been more in accordance with the construction usually found, when the subject of the infinitive is the same as that κτίζουσιν, καὶ ἐκ Μεγάρων τῆς μητροπόλεως οὔσης αὐτοῖς ἐπελθὼν ξυγκατῴκισεν. Γέλαν δὲ ̓Αντίφημος ἐκ Ρόδου καὶ Ἔντιμος ἐκ Κρήτης ἐποίκους ἀγαγόντες κοινῇ ἔκτισαν, ἔτει πέμπτῳ καὶ τεσσαρακοστῷ μετὰ Συρακουσῶν οἴκισιν. καὶ τῇ μὲν πόλει ἀπὸ τοῦ Γέλα ποταμοῦ τοὔνομα ἐγένετο, τὸ δὲ χωρίον οὗ νῦν ἡ πόλις ἐστὶ καὶ ὃ πρῶτον ἐτειχίσθη Λίνδιοι καλοῦνται νόμιμα δὲ Δωρικὰ ἐτέθη αὐτοῖς. ἔτεσι δὲ ἐγγύτατα ὀκτὼ καὶ ἑκατὸν μετὰ τὴν σφετέραν οἴκισιν Γελφοι Ακράγαντα ᾤκισαν, τὴν μὲν πόλιν ἀπὸ τοῦ ̓Ακράγαντος ποταμοῦ ὀνομά σαντες, οἰκιστὰς δὲ ποιήσαντες Αριστόνουν καὶ Πυστίλον, νόμιμα δὲ τὰ Γελῴων δόντες. Ζάγκλη δὲ τὴν μὲν ἀρχὴν ἀπὸ Κύμης τῆς ἐν Ὀπικίᾳ Χαλκιδικῆς πόλεως λῃστῶν ἀφικομένων ᾠκίσθη, ὕστερον δὲ καὶ ἀπὸ Χαλκίδος καὶ τῆς ἄλλης Εὐβοίας πλῆθος ἐλθὸν ξυγκατενείμαντο τὴν γῆν· καὶ οἰκισταὶ Περιήρης καὶ Κραταιμένης ἐγένοντο αὐτῆς, ὁ μὲν ἀπὸ Κύμης, ὁ δὲ ἀπὸ Χαλκίδος. ὄνομα δὲ τὸ μὲν πρῶτον Ζάγκλη ἣν ὑπὸ τῶν Σικελῶν κληθεῖσα, ὅτι δρεπανοειδὲς τὴν ἰδέαν τὸ χωρίον ἐστί, τὸ δὲ δρέπανον οἱ Σικελοί ζάγκλον καλοῦσιν· ὕστερον δ ̓ αὐτοὶ μὲν ὑπὸ Σαμίων καὶ ἄλλων Ἰώνων ἐκπίπτουσιν, οἳ Μήδους φεύγοντες προσέβαλον Σικελίᾳ, τοὺς δὲ Σαμίους ̓Αναξίλας Ρηγίνων τύραννος οὐ πολλῷ ὕστερον ἐκβαλὼν καὶ τὴν πόλιν αὐτὸς ξυμμίκτων ἀνθρώπων οἰκίσας Μεσσήνην ἀπὸ τῆς ἑαυτοῦ 5 τὸ ἀρχαῖον πατρίδος ἀντωνόμασεν. καὶ Ἱμέρα ἀπὸ Ζάγκλης ᾠκίσθη ὑπὸ Εὐκλείδου καὶ Σίμου καὶ Σάκωνος, καὶ Χαλκιδῆς of the main verb already mentioned: ας φημὶ αὐτὸς εἶναι, ‘I say that I am. Perhaps, as the main verb has not yet been mentioned here, this rule is violated. ov] The place 'where' is put in the genitive; to this rule I think are to be referred the phrases, κατέαγα τῆς κεφαλῆς, ὡς ποδῶν ἔχομαι, ὡς τάχους ἔχω, ὡς ξυντυχίας ἔχω, and the like; where all the genitives appear to me genitives of locality. ξυγκατενείμαντο] The verb is in the plural because πλῆθος is equivalent to a plural noun-'they joined with them in distributing amongst themselves the whole of the land" (κατά). προσέβαλον] sc. τὰς ναῦς. The usual meaning of προσβάλλω (besides the one here of 'landing') in Thucydides, is to attack a fortress or troops. εἰσβάλλω, 'to make an inroad into an enemy's territory.' κατώκισε] apparently, ' settled it down to order after the disturbance.' V. καὶ Χαλκιδῆς μὲν οἱ πλεῖστοι] i. e. 'the majority came in the character of Chalcidians,' or, 'most of those who came were Chalcidians.' |