Marcus Fabius Quintilianus De institutione oratoria, cum integris comm. G.L. Spalding, quibus novas lectiones et notas adjecit J.J. Dussault. (Marci Fabii Quintiliani declamationes majores et minores. Item Calpurnii Flacci. Cui novas lectiones et notas adjecit J.J. Dussault. M.F. Quintilianus et Calpurnius Flaccus: de quorum operibus judicia testimoniaque omnia, item Annales Quintilianeos, ed. recens. N.E. Lemaire).

Forside
 

Utvalgte sider

Andre utgaver - Vis alle

Vanlige uttrykk og setninger

Populære avsnitt

Side 333 - Quid autem quisque in dicendo postulet locus, paulum differam, ut de gestu prius dicam, qui et ipse voci consentit et animo cum ea simul paret. Is quantum habeat in oratore momenti, satis vel ex eo patet, quod pleraque etiam citra verba significat.
Side 519 - Quem tamen et suorum homines temporum incessere audebant ut tumidiorem et Asianum et redundantem et in repetitionibus nimium et in salibus aliquando frigidum et in compositione fractum, exultantem ac paene, quod procul absit, viro molliorem...
Side 79 - Lucilium fluere lutulentum et esse aliquid quod tollere possis, putat. Nam eruditio in eo mira et libertas atque inde acerbitas et abunde salis.
Side 334 - ... et ex vultu ingressuque perspicitur habitus animorum : et animalium quoque sermone carentium ira, laetitia, adulatio et oculis et quibusdam aliis corporis signis deprehenditur.
Side 334 - Nec mirum, si ista, quae tamen in aliquo posita sunt motu, 67 tantum in animis valent , cum pictura , tacens opus et habitus semper eiusdem, sic in intimos penetret affectus, ut ipsam vim dicendi nonnunquam superare videatur.
Side 419 - ... stultus orator. Adde quod ne studio quidem operis pulcherrimi vacare mens, nisi omnibus vitiis libera, potest : primum quod in eodem pectore nullum est honestorum turpiumque consortium, et cogitare optima simul ac deterrima non magis est unius animi, quam eiusdem hominis bonum esse ac malum ; tum illa quoque ex 5 causa, quod mentem tantae rei intentam vacare omnibus aliis etiam culpa carentibus curis oportet.
Side 160 - Nam ñeque semper est desperandum aliquid illis quae dicta sunt melius posse reperiri, ñeque adeo ieiunam ac pauperem natura eloquentiam fecit ut una de re bene dici nisi semel non possit...
Side 353 - Acrius tamen argumentari videntur, qui medium articulum potius tenent; tanto contractioribus ultimis digitis, quanto priores descenderunt. Est et ille verecundae orationi aptissimus, quo...
Side 348 - Non concitant ? inhibent? probant? admirantur? verecundantur? Non in demonstrandis locis ac personis adverbiorum atque pronominum obtinent vicem? Ut in tanta per omnes gentes nationesque linguae diversitate hic mihi omnium hominum communis sermo videatur.
Side 379 - Namque in his omnibus et vis illa dicendi solvitur, et frigescit affectus, et judex parum sibi praestari reverentiae credit. Transire in diversa subsellia, parum verecundum est. Nam et Cassius Severus urbane adversus hoc facientem lineas poposcit. Et si aliquando concitate ¡tur.

Bibliografisk informasjon