οἰκτείρειν quam verbis ὁ ἔλεος et ἐλεεῖν recte veteres doctores vulgo statuunt. Illis enim cum xaos, ἱλάομαι et ἱλάσκομαι, his cum ol et οίκτος cognatio est. O eλeos ægritudinem benevole ex miseriâ alterius haustam denotat, et commune vocabulum est ibi collocandum, ubi misericordiæ notio in genere enuntianda est; o oikтipuós ægritudinem ex alterius miseriâ susceptam, quæ fletum tibi et ejulatum excitat, h. e. magnam ex alterius miseriâ ægritudinem, miserationem declarat.