Sidebilder
PDF
ePub

38.

39.

40.

41.

42.

43.

44.

Hybla florum vestem sparge,
Quantus campus Ennæ est.

No. 28, 28, 28, 14.

Deus, laudes in Sione manent te,
Hic, castis sacris operata, tibi
Gens vota tua solvet, victimisque
Aras imbuet.

No. 28, 28, 28, 14.

Quique tam præsens supplicantûm tibi
Secundos exitus tribuas votis,
Gentes petent te mundi sub utroque
Jacentes axe.

No. 28, 28, 28, 14.

Tu, potens rerum pollens validisque
Viribus, catenâ stabili firmas
Tractus montium, jugaque inquietis
Procellis tunsa.

No. 28, 28, 28, 14.
Tu maris, agitata ventis nigris,
Componis terga; rebelles cohibes
Motus gentium, placidâque mutas
Tumultus pace.

No. 28, 28, 28, 14.

Ultimi rerum signa tua nôrunt,
Et pavent fines, coruscis quoties
Flammis turgidum fremuit sonoro
Cœlum murmure.

No. 28, 28, 28, 14.
Tu solum terræ, imbrem sitientis,
Invisis lætus; gravidæque nubis
De sinu, fundis genitale pigros

In semen agros.

No. 28, 28, 28, 14.
Alveus, pleno semper tibi amne,
Turgidus lætâ novat fruge arva,
Campos floribus, virentes nemorum
Recessus fronde.

45.

46.

47

48.

49.

50.

51.

52.

No. 28, 28, 28, 14. b.

Tu maceras rore leni sola contumacis
terræ, glebas subigisque,

Sulcos ebrios amictu viridante

Inumbras messis.

No. 28, 28, 28, 14.

Quà feres gressus, annum renovabis
Frugum fertilem, vegetansque fœtus
Per valles cavas saltus riguosque
Humor impluet.

No. 28, 28, 28, 14.

Pauper tigurii (apoc.) colonus gestiet,
Comitans capellas distentas lacte ;
Colles mugient, et sylva, amica fessis
-juvencis.

No. 28, 28, 28, 14.

Spes cupidas aratoris fovebit

Fluctuans latis campis seges alma ; ·
Ut canat tibi feriatus festâ

In umbrâ carmen.

No. 34, 34, 34, 35.

Quid frustrà rabidi canes petitis me?
Cur premis improbum propositum Livor?
Sicut pastor ovem, Dominus regit me :
Nil penitus deerit (synær.) mihi.

No. 34, 34, 34, 35.

Per mitia pabula viridis campi,

Quæ amœnitas teneri veris pingit,

Nunc pascor placidè, nunc latus saturum
Molliter explico fessus.

No. 34, 34, 34, 35.

Rivus puræ aquæ leniter astrepens
Restituit robora languidis membris ;

Et spiritus recreat blando fomite

Sub face torridâ solis.

No. 34, 34, 34, 35.

Cùm peteret mens vaga devios saltus,
Sequens teneras illecebras errorum,

53.

54.

55.

56.

57.

58.

59.

Bonus retraxit, denuo me miserans,
In viam justitiæ pastor.

No. 34, 34, 34, 35.

Nec si luctificâ manu per trepidas intentet
-tenebras mors vulnera mihi,

Formidem pergere, te duce, me pedo
Facies securum tuo.

No. 34, 34, 34, 35.

Tu accumulas mensas epulis; merum
Tu sufficis plenis pateris; et caput exhilaras
-unguento: conficit æmulos

Dum spectant anxius dolor.

No. 34, 34, 34, 35.
Tua bonitas nunquam destituet me,
Perpetuò favor profususque bonis,
Et non sollicitæ domi tuæ longa
Tempora vitæ transigam,

No. 40, 40, 23, 42.

Tecum alta Virtus sedet laurigeram
Frontem decora, et Veritas filia,
Cui vultus fulgens immortale
Radiatur purpureo igne.

No. 17.

Poëtæ veteres fabulantur Protea

Fuisse quendam, qui verteret se in omnes
Formas, nec posset contineri ullis vinculis,
-dum nunc in liquentes undas fluit,
Nunc stridet flamma, nunc ferus leo rugit,
Arbor viret, ursus horret, anguis sibilat.

No. 41.

Unica gens
hominum altiùs levat celsum cacumen,
Atque levis stat recto corpore, despicitque terras.
Hæc figura admonet, nisi terrenus malè desipis,
Qui recto vultu petis cœlum, exerisque frontem,
In sublime animum quoque feras, ne gravata pessùm,
Inferior sidat mens celsiùs levato corpore.

No. 29.

Quæ faciunt vitam beatiorem,

Hæc sunt, Martialis iucundissime ;

sists of the second epitrit, two choriambi, and a bacchic; as, Té děōs ōrō Sybărin | cür propĕrēs ǎmandō. Horat. 34. The Asclepiadic tetrameter, invented by the poet Asclepiades, consists of a spondee, two choriambi, and an iambus; as,

Mæcē nās ǎtǎvis | ēdítě rē gibūs.

Horat.

The first foot of this verse is sometimes a dactyle; as, Effugium et miseros liběră mōrs vocet. Seneca.

This method of scanning the Asclepiadic may be considered as the most correct: it has, however, been sometimes scanned in a different manner, the first foot being made a spondee, the second a dactyle followed by an odd syllable, and the last two feet dactyles; as,

Mæcē nās ǎtǎ vîs | ēdítě | rēgĭbūs.

Horat.

35. The choriambic trimeter or Glyconic consists of three feet, the first a spondee, an iambic, or a trochee, the second a choriambus, and the third an iambic; as,

[blocks in formation]

36. The choriambic trimeter catalectic or Pherecratic is

the Glyconic deprived of its final syllable, and sometimes having an anapest in the first foot; as,

[blocks in formation]

38. The ionic a majore or. Sotadic consists of three ionics a majore and a spondee: the ionic feet are, however, frequently changed into dichorees, and a long syllable into two short syllables; as,

Vocalía quædam měmo rant consonă | quædam.

Terentian.

Hās cum gěmi nā cōmpědě | dedicat că tēnās,

Sātūrně, tibi Zōĭlus, | annŭlōs prĭōrēs.

Martial.

39. The ionic a minore consists of three or four feet, which are all ionics a minore; as,

Puĕr ālēs tibi tēlās | opěrōsa que Minērvæ. Horat.

COMPOUND METRES.

40. The greater Alcaic consists of two iambic feet, which are sometimes changed into spondees, and an odd syllable, followed by a choriambus and an iambus; as,

Vides ut alta | stēt nĭvě candidūm,
Cœlestis ar cis nobilis in colā.

Horat.

41. The Archilochian heptameter consists of the dactylic tetrameter a priore, followed by three trochees; as,

Nunc děcět aut viri di niti dūm căpăt | impě dirě | mỹrto.

Horat.

42. The dactylico-trochaic tetrameter or lesser Alcaic consists of two dactyles, followed by two trochees; as,

Lēviǎ pērsonu¦ērē | sāxă.

Horat.

The preceding account of the metres in the most common use among the Latin poets will, it is presumed, be found both comprehensive and accurate. The student, who is desirous of more extensive information on this subject, may consult with advantage Carey's Latin Prosody.

In their lyric compositions, the Latin poets seldom confined themselves to one species of verse, but, for the sake of greater variety and harmony, they generally introduced two, and sometimes three different measures into the same ode. This change of metre is found in almost all the lyrics of Horace, and has contributed much to the beauty of his poetry.

The first thirty of the following exercises are designed to be scanned; the succeeding thirty-four require the order of the words to be changed, in order to the lines being formed into verses; the remaining exercises are intended to be translated. The figures prefixed to the exercises refer to the metrès of the verses contained in them.

« ForrigeFortsett »