light. The gradual opening and improvement of this sense, and that of hearing, their connexion with the higher faculties of the mind; sense of beauty and order and harmony annexed to them. From the latter, our delight, in eloquence, poetry, and music derived.-Office of the taste and smell.-Internal sense of reflection, whereby the mind views its own powers and operations, compared to a young wood-nymph admiring herself in some fountain.-Admission of ideas, some by a single sense, some by two, others by every way of sensation and reflection. Instance in a person born blind, he has no ideas of light and colours; but he has those of figure, motion, extension, and space, (objects both of the sight and touch.) Third sort, those which make their entrance into the mind by every channel alike; as pleasure, and pain, power, existence, unity, and succession. Properties of bodies, whereby they make themselves known to us. Primary qualities: magnitude, solidity, mobility, texture, and figure.
a UNDE Animus scire incipiat: quibus inchoet orsa Principiis seriem rerum, tenuemque catenam Mnemosyne Ratio unde rudi sub pectore tardum Augeat imperium; et primum mortalibus ægris Ira, Dolor, Metus, et Curæ nascantur inanes, Hinc canere aggredior. Nec dedignare canentem, O decus! Angliaca certe o lux altera gentis! Si quà primus iter monstras, vestigia conor Signare incerta, tremulâque insistere plantâ *
b Invocation to Mr. Locke.
a Plan of the Poem. *It has been already observed in the note on Letter XVII. p. 38, that Mr. Gray's hexameters, besides having the variety of Virgil's pauses, closed also with his elisions. For Virgil, as an attentive reader will immediately perceive, generally introduces one elision, and not unfrequently more, in those lines which terminate the sense. This gives to the versification its last and most exquisite grace, and leaves the ear fully satisfied. Mr. Gray could not fail to observe, and of course to aim at this happy effect of elisions in a concluding line of which the present poem, in particular, affords indubitable and abundant proofs.
Quin potius duc ipse (potes namque omnia) sanctum Ad limen, (si ritè adeo, si pectore puro,) Obscuræ reserans Naturæ ingentia claustra. Tu cæcas rerum causas, fontemque severum Pande, Pater; tibi enim, tibi veri magne Sacerdos, Corda patent hominum, atque altæ penetralia Mentis. Tuque aures adhibe vacuas, facilesque, Favonî, (Quod tibi crescit opus) simplex nec despice carmen, Nec vatem: non illa leves primordia, motus,
Quanquam parva, dabunt. Lætum vel amabile quicquid Usquam oritur, trahit hinc ortum; nec surgit ad auras, Quin ea conspirent simul, eventusque secundent.
Hinc variæ vitaï artes, ac mollior usus, Dulce et amicitiæ vinclum : Sapientia dia Hinc roseum accendit lumen, vultuque sereno Humanas aperit mentes, nova gaudia monstrans, Deformesque fugat curas, vanosque timores: Scilicet et rerum crescit pulcherrima Virtus. Illa etiam, quæ te (mirùm) noctesque diesque Assiduè fovet inspirans, linguamque sequentem Temperat in numeros, atque horas mulcet inertes; Aurea non aliâ se jactat origine Musa.
Principio, ut magnum fœdus Natura creatrix Firmavit, tardus jussitque inolescere membris Sublimes animas; tenebroso in carcere partem Noluit ætheream longo torpere veterno : Nec per se proprium passa exercere vigorem est, Ne sociæ molis conjunctos sperneret artus, Ponderis oblita, et cœlestis conscia flammæ. Idcircò einnumero ductu tremere undique fibras Nervorum instituit: tum toto corpore miscens Implicuit latè ramos, et sensile textum, Implevitque humore suo (seu lympha vocanda, Sive aura est) tenuis certè, atque levissima quædam
Excipit Oceanus, natorumque ordine longo Dona recognoscit venientûm, ultròque serenat Cæruleam faciem, et diffuso marmore ridet. Haud aliter species properant se inferre novellæ Certatim menti, atque aditus quino agmine complent. Primas tactus agit partes, primusque minutæ Laxat iter cæcum turbæ, recipitque ruentem. Non idem huic modus est, qui fratribus: amplius ille Imperium affectat senior, penitusque medullis,
Visceribusque habitat totis, pellîsque recentem Funditur in telam, et latè per stamina vivit. Necdum etiam matris puer eluctatus ab alvo Multiplices solvit tunicas, et vincula rupit ; Sopitus molli somno, tepidoque liquore
Circumfusus adhuc: tactus tamen aura lacessit Jamdudum levior sensus, animamque reclusit. Idque magis simul, ac solitum blandumque calorem Frigore mutavit cœli, quod verberat acri Impete inassuetos artus: tum sævior adstat, Humanæ que comes vitæ Dolor excipit; ille
Cunctantem frustrà et tremulo multa ore querentem Corripit invadens, ferreisque amplectitur ulnis. h Tum species primùm patefacta est candida Lucis (Usque vices adeò Natura bonique, malique, Exæquat, justâque manu sua damna rependit) Tum primùm, ignotosque bibunt nova lumina soles. 1 Carmine quo, Dea, te dicam, gratissima cœli Progenies, ortumque tuum; gemmantia rore Ut per prata levi lustras, et floribus halans Purpureum Veris gremium, scenamque virentem Pingis, et umbriferos colles, et cærula regna? Gratia te Venerisque Lepos, et mille Colorum, Formarumque chorus sequitur, Motusque decentes. At caput invisum Stygiis Nox atra tenebris Abdidit, horrendæque simul Formidinis ora, Pervigilesque æstus Curarum, atque anxius Angor: Undique Lætitiâ florent mortalia corda,
Purus et arridet largis fulgoribus Æther.
Omnia nec tu ideò invalidæ se pandere Menti (Quippe nimis teneros posset vis tanta diei Perturbare, et inexpertos confundere visus) Nec capere infantes animos, neu cernere credas Tam variam molem, et miræ spectacula lucis: k Nescio quâ tamen hæc oculos dulcedine parvos Splendida percussit novitas, traxitque sequentes; Nonne videmus enim, latis inserta fenestris Sicubi se Phœbi dispergant aurea tela,
Sive lucernarum rutilus colluxerit ardor,
8 The touch, our first and most extensive sense. Sight, our second sense.
k Sight, imperfect at first, gradually improves.
Extemplo huc obverti aciem, quæ fixa repertos Haurit inexpletum radios, fruiturque tuendo.
Altior huic verò sensu, majorque videtur Addita, Judicioque arctè connexa potestas, Quod simul atque ætas volventibus auxerit annis, 1 Hæc simul, assiduo depascens omnia visu, Perspiciet, vis quanta loci, quid polleat ordo, Juncturæ quis honos, ut res accendere rebus Lumina conjurant inter se, et mutua fulgent.
Nec minor min geminis viget auribus insita virtus, Nec tantum in curvis quæ pervigil excubet antris Hinc atque hinc (ubi Vox tremefecerit ostia pulsu Aëriis invecta rotis) longèque recurset ; Scilicet Eloquio hæc sonitus, hæc fulminis alas, Et mulcere dedit dictis et tollere corda, Verbaque metiri numeris, versuque ligare
Repperit, et quicquid discant Libethrides undæ, Calliope quotiès, quotiès Pater ipse canendi Evolvat liquidum carmen, calamove loquenti Inspiret dulces animas, digitisque figuret.
n At medias fauces, et lingeæ humentia templa Gustus habet, quà se insinuet jucunda saporum Luxuries, dona Autumni, Bacchique voluptas.
• Naribus interea consedit odora hominum vis, Docta leves captare auras, Panchaïa quales Vere novo exhalat, Floræve quod oscula fragrant Roscida, cum Zephyri furtìm sub vesperis horâ Respondet votis, mollemque aspirat amorem.
P Tot portas altæ capitis circumdedit arci Alma Parens, sensûsque vias per membra reclusit ; Haud solas namque intùs agit vivata facultas, Quâ sese explorat, contemplatusque repentè Ipse suas animus vires, momentaque cernit. Quid velit, aut possit, cupiat, fugiatve, vicissim Percipit imperio gaudens; neque corpora fallunt Morigera ad celeres actus, ac numina mentis.
Qualis Hamadryadum quondam si fortè sororum Una, novos peragrans saltus, et devia rura; (Atque illam in viridi suadet procumbere ripâ Fontis pura quies, et opaci frigoris umbra) Dum prona in latices speculi de margine pendet, Mirata est subitam venienti occurrere Nympham : Mox eosdem, quos ipsa, artus, eadem ora gerentem Una inferre gradus, unà succedere sylvæ Aspicit alludens; seseque agnoscit in undis.
Sic sensu interno rerum simulacra suarum Mens ciet, et proprios observat conscia vultus.
Ideas of beauty, proportion, and order.
m Hearing also improvable by the judgment.
P Reflection, the other source of our ideas.
• Nec verò simplex ratio, aut jus omnibus unum Constat imaginibus. Sunt quæ bina ostia nôrunt ; Hæ privos servant aditus; fine legibus illæ Passìm, quà data porta, ruunt, animoque propinquant. r Respice, cui a cunis tristes extinxit ocellos, Sæva et in æternas mersit natura tenebras : Illi ignota dies lucet, vernusque colorum Offusus nitor est, et vivæ gratia formæ.
s Corporis at filum, et motus, spatiumque, locique
Intervalla datur certo dignoscere tactu:
Quandoquidem his iter ambiguum est, et janua duplex Exclusæque oculis species irrumpere tendunt Per digitos. Atqui solis concessa potestas Luminibus blandæ est radios immittere lucis.
* Undique proporrò sociis, quacunque patescit Notitia campus, mistæ lasciva feruntur Turba voluptatis comites, formæque dolorum Terribiles visu, et portâ glomerantur in omni. u Nec vario minus introïtu magnum ingruit Illud, Quo facere et fungi, quo res existere circùm Quamque sibi proprio cum corpore scimus, et ire Ordine, perpetuoque per ævum flumine labi.
Nunc age quo valeat pacto, quâ sensilis arte ▾ Affectare viam, atque animi tentare latebras Materies (dictis aures adverte faventes)
Exsequar. Imprimìs spatii quam multa per æquor Millia multigenis pandant se corpora seclis,
Expende. Haud unum invenies, quod mente licebit Amplecti, nedum proprìus deprendere sensu,
w Molis egens certæ, aut solido sine robore, cujus Denique mobilitas linquit, texturave partes, Ulla nec orarum circumcæsura coërcet. Hæc conjuncta adeò totâ compage fatetur Mundus, et extremo clamant in limine rerum, (Si rebus datur extremum) primordia. Firmat Hæc eadem tactus (tactum quis dicere falsum Audeat?) bæc oculi nec lucidus arguit orbis.
Inde potestatum enasci densissima proles;
Nam quodcunque ferit visum, tangive laborat, Quicquid nare bibis, vel concava concipit auris,
Quicquid lingua sapit, credas hoc omne, necesse est Ponderibus, textu, discursu, mole, figurâ
Particulas præstare leves, et semina rerum.
Nunc oculos igitur pascunt, et luce ministrâ
q Ideas approach the soul, some by single avenues, some by two,
« ForrigeFortsett » |