Sidebilder
PDF
ePub
[graphic]

light. The gradual opening and improvement of this sense, and that of hearing, their connexion with the higher faculties of the mind; sense of beauty and order and harmony annexed to them. From the latter, our delight, in eloquence, poetry, and music derived.-Office of the taste and smell.-Internal sense of reflection, whereby the mind views its own powers and operations, compared to a young wood-nymph admiring herself in some fountain.-Admission of ideas, some by a single sense, some by two, others by every way of sensation and reflection. Instance in a person born blind, he has no ideas of light and colours; but he has those of figure, motion, extension, and space, (objects both of the sight and touch.) Third sort, those which make their entrance into the mind by every channel alike; as pleasure, and pain, power, existence, unity, and succession. Properties of bodies, whereby they make themselves known to us. Primary qualities: magnitude, solidity, mobility, texture, and figure.

DE PRINCIPIIS COGITANDI.

LIBER PRIMUS.

AD FAVONIUM.

a UNDE Animus scire incipiat: quibus inchoet orsa
Principiis seriem rerum, tenuemque catenam
Mnemosyne Ratio unde rudi sub pectore tardum
Augeat imperium; et primum mortalibus ægris
Ira, Dolor, Metus, et Curæ nascantur inanes,
Hinc canere aggredior. Nec dedignare canentem,
O decus! Angliaca certe o lux altera gentis!
Si quà primus iter monstras, vestigia conor
Signare incerta, tremulâque insistere plantâ *

5

b Invocation to Mr. Locke.

a Plan of the Poem. *It has been already observed in the note on Letter XVII. p. 38, that Mr. Gray's hexameters, besides having the variety of Virgil's pauses, closed also with his elisions. For Virgil, as an attentive reader will immediately perceive, generally introduces one elision, and not unfrequently more, in those lines which terminate the sense. This gives to the versification its last and most exquisite grace, and leaves the ear fully satisfied. Mr. Gray could not fail to observe, and of course to aim at this happy effect of elisions in a concluding line of which the present poem, in particular, affords indubitable and abundant proofs.

Quin potius duc ipse (potes namque omnia) sanctum
Ad limen, (si ritè adeo, si pectore puro,)
Obscuræ reserans Naturæ ingentia claustra.
Tu cæcas rerum causas, fontemque severum
Pande, Pater; tibi enim, tibi veri magne Sacerdos,
Corda patent hominum, atque altæ penetralia Mentis.
Tuque aures adhibe vacuas, facilesque, Favonî,
(Quod tibi crescit opus) simplex nec despice carmen,
Nec vatem: non illa leves primordia, motus,

с

Quanquam parva, dabunt. Lætum vel amabile quicquid
Usquam oritur, trahit hinc ortum; nec surgit ad auras,
Quin ea conspirent simul, eventusque secundent.

Hinc variæ vitaï artes, ac mollior usus,
Dulce et amicitiæ vinclum : Sapientia dia
Hinc roseum accendit lumen, vultuque sereno
Humanas aperit mentes, nova gaudia monstrans,
Deformesque fugat curas, vanosque timores:
Scilicet et rerum crescit pulcherrima Virtus.
Illa etiam, quæ te (mirùm) noctesque diesque
Assiduè fovet inspirans, linguamque sequentem
Temperat in numeros, atque horas mulcet inertes;
Aurea non aliâ se jactat origine Musa.

Principio, ut magnum fœdus Natura creatrix
Firmavit, tardus jussitque inolescere membris
Sublimes animas; tenebroso in carcere partem
Noluit ætheream longo torpere veterno :
Nec per se proprium passa exercere vigorem est,
Ne sociæ molis conjunctos sperneret artus,
Ponderis oblita, et cœlestis conscia flammæ.
Idcircò einnumero ductu tremere undique fibras
Nervorum instituit: tum toto corpore miscens
Implicuit latè ramos, et sensile textum,
Implevitque humore suo (seu lympha vocanda,
Sive aura est) tenuis certè, atque levissima quædam

[blocks in formation]
[merged small][merged small][merged small][merged small][merged small][merged small][merged small][merged small][merged small][subsumed][ocr errors][merged small][merged small][merged small]

Excipit Oceanus, natorumque ordine longo
Dona recognoscit venientûm, ultròque serenat
Cæruleam faciem, et diffuso marmore ridet.
Haud aliter species properant se inferre novellæ
Certatim menti, atque aditus quino agmine complent.
Primas tactus agit partes, primusque minutæ
Laxat iter cæcum turbæ, recipitque ruentem.
Non idem huic modus est, qui fratribus: amplius ille
Imperium affectat senior, penitusque medullis,

Visceribusque habitat totis, pellîsque recentem
Funditur in telam, et latè per stamina vivit.
Necdum etiam matris puer eluctatus ab alvo
Multiplices solvit tunicas, et vincula rupit ;
Sopitus molli somno, tepidoque liquore

[ocr errors]

60

65

70

Circumfusus adhuc: tactus tamen aura lacessit
Jamdudum levior sensus, animamque reclusit.
Idque magis simul, ac solitum blandumque calorem
Frigore mutavit cœli, quod verberat acri
Impete inassuetos artus: tum sævior adstat,
Humanæ que comes vitæ Dolor excipit; ille

75

h

Cunctantem frustrà et tremulo multa ore querentem
Corripit invadens, ferreisque amplectitur ulnis.
h Tum species primùm patefacta est candida Lucis
(Usque vices adeò Natura bonique, malique,
Exæquat, justâque manu sua damna rependit)
Tum primùm, ignotosque bibunt nova lumina soles.
1 Carmine quo, Dea, te dicam, gratissima cœli
Progenies, ortumque tuum; gemmantia rore
Ut per prata levi lustras, et floribus halans
Purpureum Veris gremium, scenamque virentem
Pingis, et umbriferos colles, et cærula regna?
Gratia te Venerisque Lepos, et mille Colorum,
Formarumque chorus sequitur, Motusque decentes.
At caput invisum Stygiis Nox atra tenebris
Abdidit, horrendæque simul Formidinis ora,
Pervigilesque æstus Curarum, atque anxius Angor:
Undique Lætitiâ florent mortalia corda,

Purus et arridet largis fulgoribus Æther.

Omnia nec tu ideò invalidæ se pandere Menti
(Quippe nimis teneros posset vis tanta diei
Perturbare, et inexpertos confundere visus)
Nec capere infantes animos, neu cernere credas
Tam variam molem, et miræ spectacula lucis:
k Nescio quâ tamen hæc oculos dulcedine parvos
Splendida percussit novitas, traxitque sequentes;
Nonne videmus enim, latis inserta fenestris
Sicubi se Phœbi dispergant aurea tela,

Sive lucernarum rutilus colluxerit ardor,

8 The touch, our first and most extensive sense. Sight, our second sense.

i Digression on light.

k Sight, imperfect at first, gradually improves.

[blocks in formation]

Extemplo huc obverti aciem, quæ fixa repertos
Haurit inexpletum radios, fruiturque tuendo.

Altior huic verò sensu, majorque videtur
Addita, Judicioque arctè connexa potestas,
Quod simul atque ætas volventibus auxerit annis,
1 Hæc simul, assiduo depascens omnia visu,
Perspiciet, vis quanta loci, quid polleat ordo,
Juncturæ quis honos, ut res accendere rebus
Lumina conjurant inter se, et mutua fulgent.

Nec minor min geminis viget auribus insita virtus,
Nec tantum in curvis quæ pervigil excubet antris
Hinc atque hinc (ubi Vox tremefecerit ostia pulsu
Aëriis invecta rotis) longèque recurset ;
Scilicet Eloquio hæc sonitus, hæc fulminis alas,
Et mulcere dedit dictis et tollere corda,
Verbaque metiri numeris, versuque ligare

Repperit, et quicquid discant Libethrides undæ,
Calliope quotiès, quotiès Pater ipse canendi
Evolvat liquidum carmen, calamove loquenti
Inspiret dulces animas, digitisque figuret.

n At medias fauces, et lingeæ humentia templa
Gustus habet, quà se insinuet jucunda saporum
Luxuries, dona Autumni, Bacchique voluptas.

• Naribus interea consedit odora hominum vis,
Docta leves captare auras, Panchaïa quales
Vere novo exhalat, Floræve quod oscula fragrant
Roscida, cum Zephyri furtìm sub vesperis horâ
Respondet votis, mollemque aspirat amorem.

P Tot portas altæ capitis circumdedit arci
Alma Parens, sensûsque vias per membra reclusit ;
Haud solas namque intùs agit vivata facultas,
Quâ sese explorat, contemplatusque repentè
Ipse suas animus vires, momentaque cernit.
Quid velit, aut possit, cupiat, fugiatve, vicissim
Percipit imperio gaudens; neque corpora fallunt
Morigera ad celeres actus, ac numina mentis.

Qualis Hamadryadum quondam si fortè sororum
Una, novos peragrans saltus, et devia rura;
(Atque illam in viridi suadet procumbere ripâ
Fontis pura quies, et opaci frigoris umbra)
Dum prona in latices speculi de margine pendet,
Mirata est subitam venienti occurrere Nympham :
Mox eosdem, quos ipsa, artus, eadem ora gerentem
Una inferre gradus, unà succedere sylvæ
Aspicit alludens; seseque agnoscit in undis.

Sic sensu interno rerum simulacra suarum
Mens ciet, et proprios observat conscia vultus.

Ideas of beauty, proportion, and order.

m Hearing also improvable by the judgment.

n Taste.

• Smell.

P Reflection, the other source of our ideas.

110

115

120

125

130

135

140

145

150

• Nec verò simplex ratio, aut jus omnibus unum
Constat imaginibus. Sunt quæ bina ostia nôrunt ;
Hæ privos servant aditus; fine legibus illæ
Passìm, quà data porta, ruunt, animoque propinquant.
r Respice, cui a cunis tristes extinxit ocellos,
Sæva et in æternas mersit natura tenebras :
Illi ignota dies lucet, vernusque colorum
Offusus nitor est, et vivæ gratia formæ.

155

[ocr errors]

160

s Corporis at filum, et motus, spatiumque, locique

Intervalla datur certo dignoscere tactu:

Quandoquidem his iter ambiguum est, et janua duplex
Exclusæque oculis species irrumpere tendunt
Per digitos. Atqui solis concessa potestas
Luminibus blandæ est radios immittere lucis.

165

* Undique proporrò sociis, quacunque patescit
Notitia campus, mistæ lasciva feruntur
Turba voluptatis comites, formæque dolorum
Terribiles visu, et portâ glomerantur in omni.
u Nec vario minus introïtu magnum ingruit Illud,
Quo facere et fungi, quo res existere circùm
Quamque sibi proprio cum corpore scimus, et ire
Ordine, perpetuoque per ævum flumine labi.

Nunc age quo valeat pacto, quâ sensilis arte
▾ Affectare viam, atque animi tentare latebras
Materies (dictis aures adverte faventes)

170

175

Exsequar. Imprimìs spatii quam multa per æquor
Millia multigenis pandant se corpora seclis,

180

Expende. Haud unum invenies, quod mente licebit
Amplecti, nedum proprìus deprendere sensu,

w Molis egens certæ, aut solido sine robore, cujus
Denique mobilitas linquit, texturave partes,
Ulla nec orarum circumcæsura coërcet.
Hæc conjuncta adeò totâ compage fatetur
Mundus, et extremo clamant in limine rerum,
(Si rebus datur extremum) primordia. Firmat
Hæc eadem tactus (tactum quis dicere falsum
Audeat?) bæc oculi nec lucidus arguit orbis.

Inde potestatum enasci densissima proles;

Nam quodcunque ferit visum, tangive laborat,
Quicquid nare bibis, vel concava concipit auris,

Quicquid lingua sapit, credas hoc omne, necesse est
Ponderibus, textu, discursu, mole, figurâ

Particulas præstare leves, et semina rerum.

Nunc oculos igitur pascunt, et luce ministrâ

q Ideas approach the soul, some by single avenues, some by two,

[merged small][merged small][ocr errors][merged small]

185

190

195

« ForrigeFortsett »