(ANAPAESTIC. DIM.) Ἡγοῦ μοι φῶς, ἡγοῦ φίλιον· δεινή με πέριξ ἀχλὺς κέχυται, νὺξ δ ̓ ἕκας οἴκου μ ̓ ἔφθη σκοτόεσσ' ἀλλὰ προηγοῦ. τὴν βάσιν ὄρθου· τὰ πρόσω προϊδεῖν φρέν ἔτερψαν ἐμὴν ἤματος αὐγαί λάμψη δ' ήώς, ἡδὺ γελώσας φαίνουσ' ὄψεις πάλιν ἀγγελικάς, ἃς πεφίληκα μὲν ἐκ τοῦ γε πάλαι, φρούδας δὲ τὸ νῦν πεπόθηκα. FROM FOUNDLING HOSPITAL COLLECTION. A. D. 1774. Hymns Ancient and Modern.—No. 155. PIRIT of mercy, truth, and love, SPIRIT O shed Thine influence from above; And still from age to age convey The wonders of this sacred day. In every clime, by every tongue, Unfailing Comfort, Heavenly Guide, Π (DACTYL. HEXAM.) ΕΝ ΤΗ ΠΕΝΤΗΚΟΣΤΗ. νεῦμ ̓ ἀγάπης, ἐλέου, κἀληθείας ἀπέραντον, οὐρανόθεν χάριτος Σῆς νάματα χεῦον ἐφ' ἡμᾶς· ἐξ αἰῶνος δ ̓ εἰς αἰῶνα Σὺ νῦν ἔτι δεῖξον, ἤματι τῷδ ̓ ἁγίῳ κ Σέθεν οἷά γε θαύματ' ἐτύχθη. γῆς δὲ κύκλῳ, πᾶσιν καὶ χείλεσιν εὐκελάδοισι, δόξα μὲν ἀδέσθω Θεοῦ ἡ πάντων ἐπέκεινα ท γῆ δὲ διδαχθήτω συνετῶς σύμπασα κλύουσα, οἷα Λυτὴρ ὁ μέγας χάριν ἡμῶν εἰργάσατ' ἔργα. ἀψευδὴς Παράκλησις, ὁδίταις οὐράνιον Φῶς, Σῶν ἔτ ̓ ἄνασσ', ὁσία τ ̓ Ἐκκλησίᾳ ἴσθ ̓ ἔθ ̓ ὁδηγός· πᾶν βρότεόν τε γένος Σέθεν ὄλβια δῶρα δεχέσθω, Πνεῦμ ̓ ἀγάπης, ἐλέου, κἀληθείας ἀπέραντον. THOU REGINALD HEBER. Roundell Palmer's Book of Praise. No. CCCV. page 321. HOU art gone to the grave: but we will not deplore thee, Though sorrows and darkness encompass the tomb: The Saviour hath passed through its portal before thee, And the lamp of His love is thy guide through the gloom! Thou art gone to the grave: we no longer behold thee, Nor tread the rough path of the world by thy side; But the wide arms of mercy are spread to enfold thee, And sinners may die, for the sinless has died! Thou art gone to the grave: and, its mansions forsaking, Perhaps thy weak spirit in fear lingered long; But the mild rays of Paradise beam'd on thy waking; And the sound which thou heard'st was the Seraphim's song! Eis (TROCHAIC. TETRAM. CATALECTIC.) εἰς τάφον κατῆλθες· ἡμεῖς δ ̓ οὔ σ' ἄγαν πενθήσομεν, κεἴπερ ἀμφὶ τύμβον ἀλγεῖν καὶ στένειν νομίζεται πρόσθε γὰρ σέθεν διῆλθε τάσδε χὼ Σωτὴρ πύλας, σοὶ δὲ φῶς δείξει φιλήσας τοῦ σκότου νικηφόρον. εἰς τάφον κατῆλθες· ἡμεῖς σ ̓ εἰσορῶμεν οὐκέτι, οὐδ ̓ ὁμοῦ σκληρὰν πατοῦμεν τῆσδε τῆς ζωῆς ὁδόν σὲ δ ̓ Ελέου γ ̓ εὐρεῖς δέχονται ταῖς πτυχαῖς βραχίονες, καὶ βροτοὶ θανεῖν ἴσασι, κἄθανεν γὰρ ἁβροτος. εἰς τάφον κατῆλθες· ἐν δὲ τῷ μεταλλάσσειν δόμον ἀσθενὲς φόβῳ τάχ ̓ ἂν σὸν πνεῦμ ̓ ἐλινῦσαι θέλοι· ἀλλ ̓ ἐγερθεὶς θαύματ ̓ εἶδες χηδὺ Παραδείσου φάος, καὶ βοὴ θεία σ' ἕτερψεν ὦτα, τὸ Σεραφὶμ μέλος. |