Ein ästhetischer Kommentar zu den lyrischen Dichtungen des HorazF. Schöningh, 1902 - 336 sider |
Andre utgaver - Vis alle
Ein ästhetischer Kommentar zu den lyrischen Dichtungen des Horaz: Essays Walther Gebhardi Uten tilgangsbegrensning - 1885 |
Ein ästhetischer Kommentar zu den lyrischen Dichtungen des Horaz Walther Gebhardi Uten tilgangsbegrensning - 1902 |
Ein ästhetischer Kommentar zu den lyrischen Dichtungen des Horaz Walther Gebhardi Uten tilgangsbegrensning - 1902 |
Vanlige uttrykk og setninger
Alkaios alten Anakreon Äneas Apollo Archilochos Augustus Bacchus Becher Bild Blut Bürger Cäsar dieſe edlen Ehre Epode Erde ersten ewig Faunus Feinde Flur Freund Frieden Frühling ganze Gedanken Gedicht Geist Geliebten genießen Genuß Gesang Geschlecht geworden Glück glücklich Gold Götter göttlichen groß großen Günther Hand Helden herrlichen Herz Himmel hoch hohen holden Horaz iſt Jahre jetzt Jugend jungen Jüngling Juppiter Kaiſer Kaisers Kampf Kraft Laß läßt Leben lichen Liebe liebt Lied Lollius Lyde Lydia Mäcenas Macht mächtig Mädchen Mann Meer Menschen Muse muß mußt Myrte neuen nimmer Octavian Parther Patrioten Pindar poetischen Pyrrhus Quid reich Römertum römischen Ruhe Ruhm Sänger Schiff schließt Schmerz Schönheit ſei ſein ſeine ſelbſt ſich ſie ſind Sohn soll ſondern Sorgen Stimmung stolzen Strophe Sturm süßen Tibull Tibur Treue Überſ unserer Ode unseres Dichters Vater Vaterland Venus Vergil Verse viel Volkes voll Wein Weisheit weiß Welt wieder wilden wohl Worte Zeus
Populære avsnitt
Side 187 - Viselli : 105 est modus in rebus, sunt certi denique fines, quos ultra citraque nequit consistere rectum.
Side 165 - Quo modo aut cui tandem hie libero imperabit, qui non potest cupiditatibus suis imperare ? Refrenet primum libidines, spernat voluptates, iracundiam teneat, coerceat avaritiam, ceteras animi labes repellat : tum incipiat aliis imperare, quum ipse improbissimis dominis, dedecori ac turpitudini parere desierit.
Side 10 - BEATUS ille, qui procul negotiis, Ut prisca gens mortalium, Paterna rura bobus exercet suis, Solutus omni fenore, Neque excitatur classico miles truci, Neque horret iratum mare, Forumque vitat et superba civium Potentiorum limina.
Side 159 - Auream quisquís mediocritatem Diligit, tutus caret obsoleti Sordibus tecti, caret invidenda Sobrius aula.
Side 168 - Stellas et decedentia certis témpora momentis sunt qui formidine nulla inbuti spectent. quid censes muñera terrae ? quid maris extremos Arabas ditantis et Indos ? ludiera quid, plausus et amici dona Quiritis ? quo spectanda modo, quo sensu credis et ore ? qui timet...
Side 168 - HUC VINA ET UNGÜENTA ET NIMIUM BREVES FLORES AMOENAE FERRE IUBE ROSAE...