εἴδετ ̓, ἐγὼ δ ̓ ἂν ἔπειτα φυγων ὕπο νηλεὲς ἦμαρ
ὑμῖν ξεῖνος ἔω καὶ ἀπόπροθι δώματα ναίων.
εἴμ' Οδυσεύς Λαερτιάδης, ὃς πᾶσι δόλοισιν
ἀνθρώποισι μέλω, καί μευ κλέος οὐρανὸν ἵκει.
ναιετάω δ ̓ Ἰθάκην εὐδείελον· ἐν δ ̓ ὄρος αὐτῇ,
Νήριτον εἰνοσίφυλλον ἀριπρεπές· ἀμφὶ δὲ νῆσοι
πολλαὶ ναιετάουσι μάλα σχεδὸν ἀλλήλῃσιν,
Δουλίχιον τε Σάμη τε καὶ ὑλήεσσα Ζάκυνθος·
αὐτὴ δὲ χθαμαλὴ πανυπερτάτη εἶν ἁλὶ κεῖται
πρὸς ζόφον—αἱ δέ τ ̓ ἄνευθε πρὸς ἠῶ τ ̓ ἠέλιόν τε—
τρηχεῖ, ἀλλ ̓ ἀγαθὴ κουροτρόφος· οὔτοι ἔγωγε
ἧς γαίης δύναμαι γλυκερώτερον ἄλλο ἐδέσθαι.
ἢ μέν μ' αὐτόθ ̓ ἔρυκε Καλυψώ, δια θεάων,
ἐν σπέσσι γλαφυροῖσι, λιλαιομένη πόσιν εἶναι·
ὡς δ ̓ αὕτως Κίρκη κατερήτυεν ἐν μεγάροισιν
Αἰαίη δολόεσσα, λιλαιομένη πόσιν εἶναι·
ἀλλ ̓ ἐμὸν οὔποτε θυμὸν ἐνὶ στήθεσσιν ἔπειθον.
ὡς οὐδὲν γλύκιον ἧς πατρίδος οὐδὲ τοκήων
γίγνεται, εἴπερ καί τις ἀπόπροθι πίονα οἶκον
γαίῃ ἐν ἀλλοδαπῇ ναίει ἀπάνευθε τοκήων.
εἰ δ ̓ ἄγε τοι καὶ νόστον ἐμὸν πολυκηδέ ̓ ἐνίσπω,
ὅν μοι Ζεὺς ἐφέηκεν ἀπὸ Τροίηθεν ἰόντι.

Ιλιόθεν με φέρων ἄνεμος Κικόνεσσι πέλασσεν, Ἰσμάρῳ· ἔνθα δ' ἐγὼ πόλιν ἔπραθον, ὤλεσα δ ̓ αὐ τούς·

ἐκ πόλιος δ ̓ ἀλόχους καὶ κτήματα πολλὰ λαβόντες δασσάμεθ ̓, ὡς μή τίς μοι ἀτεμβόμενος κίοι ἴσης. ἔνθ ̓ ἤτοι μὲν ἐγὼ διερῷ ποδὶ φευγέμεν ἡμέας

20

25

30

35

40

ἠνώγεα, τοὶ δὲ μέγα νήπιοι οὐκ ἐπίθοντο.

45 ἔνθα δὲ πολλὸν μὲν μέθυ πίνετο, πολλὰ δὲ μῆλα ἔσφαζον παρὰ θῖνα καὶ εἰλίποδας ἕλικας βοῦς. τόφρα δ ̓ ἄρ ̓ οἰχόμενοι Κίκονες Εικόνεσσι γεγώ

νευν,

οἵ σφιν γείτονες ἦσαν ἅμα πλέονες καὶ ἀρείους ἤπειρον ναίοντες, ἐπιστάμενοι μὲν ἀφ ̓ ἵππων 50 ἀνδράσι μάρνασθαι καὶ ὅθι χρὴ πεζὸν ἐόντα. ἦλθον ἔπειθ ̓ ὅσα φύλλα καὶ ἄνθεα γίγνεται ὥρῃ, ἠέριοι· τότε δή ῥα κακὴ Διὸς αἶσα παρέστη ἡμῖν αἰνομόροισιν, ἵν ̓ ἄλγεα πολλὰ πάθοιμεν. στησάμενοι δ' ἐμάχοντο μάχην παρὰ νηυσὶ θοῇσιν, 55 βάλλον δ ̓ ἀλλήλους χαλκήρεσιν ἐγχείῃσιν. ὄφρα μὲν ἠὼς ἦν καὶ ἀέξετο ἱερὸν ἦμαρ, τόφρα δ' ἀλεξόμενοι μένομεν πλέονάς περ ἐόντας· ἦμος δ' Ἠέλιος μετενίσσετο βουλυτόνδε, καὶ τότε δὴ Κίκονες κλίναν δαμάσαντες Αχαιούς. 6ο ἓξ δ ̓ ἀφ' ἑκάστης νηὸς ἐϋκνήμιδες ἑταῖροι

ὤλονθ ̓· οἱ δ ̓ ἄλλοι φύγομεν θάνατόν τε μόρον τε. Ἔνθεν δὲ προτέρω πλέομεν ἀκαχήμενοι ἦτορ, ἄσμενοι ἐκ θανάτοιο, φίλους ὀλέσαντες ἑταίρους. οὐδ ̓ ἄρα μοι προτέρω νῆες κίον ἀμφιέλισσαι, 65 πρίν τινα τῶν δειλῶν ἑτάρων τρὶς ἕκαστον ἀΰσαι, οἳ θάνον ἐν πεδίῳ Κικόνων ὕπο δῃωθέντες. νηυσὶ δ ̓ ἐπῶρσ ̓ ἄνεμον Βορέην νεφεληγερέτα Ζεὺς λαίλαπι θεσπεσίῃ, σὺν δὲ νεφέεσσι κάλυψεν γαῖαν ὁμοῦ καὶ πόντον· ὀρώρει δ ̓ οὐρανόθεν νύξ. το αἱ μὲν ἔπειτ' ἐφέροντ ̓ ἐπικάρσιαι, ἱστία δέ σφιν

τριχθά τε καὶ τετραχθὰ διέσχισεν ις ανέμοιο. καὶ τὰ μὲν ἐς νῆας κάθεμεν, δείσαντες ὄλεθρον, αὐτὰς δ ̓ ἐσσυμένως προερέσσαμεν ἤπειρόνδε. ἔνθα δύω νύκτας δύο τ ̓ ἤματα συνεχὲς αἰεὶ κείμεθ', ὁμοῦ καμάτῳ τε καὶ ἄλγεσι θυμὸν ἔδοντες. 75 ἀλλ ̓ ὅτε δὴ τρίτον ἦμαρ ἐϋπλόκαμος τέλεσ ̓ Ἠὼς, ἱστοὺς στησάμενοι ἀνά θ ̓ ἱστία λεύκ ̓ ἐρύσαντες ἥμεθα· τὰς δ ̓ ἄνεμός τε κυβερνῆταί τ ̓ ἴθυνον. καί νύ κεν ἀσκηθὴς ἱκόμην ἐς πατρίδα γαῖαν, ἀλλά με κύμα ῥόος τε περιγνάμπτοντα Μάλειαν 8ο καὶ Βορέης ἀπέωσε, παρέπλαγξεν δὲ Κυθήρων. Ἔνθεν δ ̓ ἐννῆμαρ φερόμην ὀλοοῖς ἀνέμοισιν πόντον ἐπ ̓ ἰχθυόεντα· ἀτὰρ δεκάτῃ ἐπέβημεν γαίης Λωτοφάγων, οἵτ ̓ ἄνθινον εἶδαρ ἔδουσιν. ἔνθα δ ̓ ἐπ ̓ ἠπείρου βῆμεν καὶ ἀφυσσάμεθ ̓ ὕδωρ, 85 αἶψα δὲ δεῖπνον ἕλοντο θοῇς παρὰ νηυσὶν ἑταῖροι. αὐτὰρ ἐπεὶ σίτοιό τ ̓ ἐπασσάμεθ ̓ ἠδὲ ποτῆτος, δὴ τότ ̓ ἐγὼν ἑτάρους προΐειν πεύθεσθαι ἰόντας, οἵτινες ἀνέρες εἶεν ἐπὶ χθονὶ σῖτον ἔδοντες, ἄνδρε δύω κρίνας, τρίτατον κήρυχ ̓ ἅμ ̓ ὀπάσσας. 90 οἱ δ' αἶψ' οἰχόμενοι μίγεν ἀνδράσι Λωτοφάγοισιν· οὐδ ̓ ἄρα Λωτοφάγοι μήδονθ' ἑτάροισιν ὄλεθρον ἡμετέροις, ἀλλά σφι δόσαν λωτοίο πάσασθαι. τῶν δ ̓ ὅστις λωτοιο φάγοι μελιηδέα καρπὸν, οὐκέτ ̓ ἀπαγγεῖλαι πάλιν ἤθελεν οὐδὲ νέεσθαι, ἀλλ ̓ αὐτοῦ βούλοντο μετ ̓ ἀνδράσι Λωτοφάγοισιν λωτὸν ἐρεπτόμενοι μενέμεν νόστου τε λαθέσθαι. τοὺς μὲν ἐγὼν ἐπὶ νῆας ἄγον κλαίοντας ἀνάγκῃ,

95

νηυσὶ δ ̓ ἐνὶ γλαφυρῇσιν ὑπὸ ζυγὰ δῆσα ἐρύσσας. 100 αὐτὰρ τοὺς ἄλλους κελόμην ἐρίηρας ἑταίρους σπερχομένους νηῶν ἐπιβαινέμεν ὠκειάων, μή πώς τις λωτοῖο φαγὼν νόστοιο λάθηται. οἱ δ' αἶψ ̓ εἴσβαινον καὶ ἐπὶ κληῖσι καθῖζον, ἑξῆς δ ̓ ἑζόμενοι πολιὴν ἅλα τύπτον ἐρετμοῖς. 105 Ἔνθεν δὲ προτέρω πλέομεν ἀκαχήμενοι ἦτορ. Κυκλώπων δ ̓ ἐς γαῖαν ὑπερφιάλων ἀθεμίστων ἱκόμεθ', οἵ ῥα θεοῖσι πεποιθότες ἀθανάτοισιν οὔτε φυτεύουσιν χερσὶν φυτὸν οὔτ ̓ ἀρόωσιν, ἀλλὰ τάγ ̓ ἄσπαρτα καὶ ἀνήροτα πάντα φύονται, 110 πυροὶ καὶ κριθαὶ ἠδ ̓ ἄμπελοι, αἵτε φέρουσιν

οἶνον ἐριστάφυλον, καί σφιν Διὸς ὄμβρος ἀέξει. τοῖσιν δ ̓ οὔτ ̓ ἀγοραὶ βουληφόροι οὔτε θέμιστες, ἀλλ ̓ οἵγ ̓ ὑψηλῶν ὀρέων ναίουσι κάρηνα

ἐν σπέσσι γλαφυροῖσι, θεμιστεύει δὲ ἕκαστος 115 παίδων ἠδ ̓ ἀλόχων, οὐδ ̓ ἀλλήλων ἀλέγουσιν.

Νῆσος ἔπειτα λάχεια παρὲκ λιμένος τετάνυσται, γαίης Κυκλώπων οὔτε σχεδὸν οὔτ ̓ ἀποτηλοῦ, ὑλήεσσ ̓· ἐν δ ̓ αἶγες ἀπειρέσιαι γεγάασιν

ἄγριαι· οὐ μὲν γὰρ πάτος ἀνθρώπων ἀπερύκει, 120 οὐδέ μιν εἰσοιχνεῦσι κυνηγέται, οἵτε καθ ̓ ὕλην ἄλγεα πάσχουσιν κορυφὰς ὀρέων ἐφέποντες. οὔτ ̓ ἄρα ποίμνῃσιν καταΐσχεται οὔτ ̓ ἀρότοισιν, ἀλλ ̓ ἅγ ̓ ἄσπαρτος καὶ ἀνήροτος ἤματα πάντα ἀνδρῶν χηρεύει, βόσκει δέ τε μηκάδας αἶγας. 125 οὐ γὰρ Κυκλώπεσσι νέες πάρα μιλτοπάρῃοι,

οὐδ ̓ ἄνδρες νηῶν ἔνι τέκτονες, οἵ κε κάμοιεν

νῆας ἐϋσσέλμους, αἵ κεν τελέοιεν ἕκαστα
ἄστε ̓ ἐπ ̓ ἀνθρώπων ἱκνεύμεναι, οἷά τε πολλὰ
ἄνδρες ἐπ ̓ ἀλλήλους νηυσὶν περόωσι θάλασσαν
οἵ κέ σφιν καὶ νῆσον ἐϋκτιμένην ἐκάμοντο.
οὐ μὲν γάρ τι κακή γε, φέροι δέ κεν ὥρια πάντα·
ἐν μὲν γὰρ λειμῶνες ἁλὸς πολιοῖο παρ ̓ ὄχθας
ὑδρηλοὶ μαλακοί· μάλα κ ̓ ἄφθιτοι ἄμπελοι εἶεν.
ἐν δ ̓ ἄροσις λείη· μάλα κεν βαθὺ λήϊον αἰεὶ
εἰς ὥρας ἀμῷεν, ἐπεὶ μάλα πίαρ ὕπ ̓ οὖδας.
ἐν δὲ λιμὴν εὔορμος, ἵν ̓ οὐ χρεω πείσματός ἐστιν,
οὔτ ̓ εὐνὰς βαλέειν οὔτε πρυμνήσι ̓ ἀνάψαι,
ἀλλ ̓ ἐπικέλσαντας μεῖναι χρόνον, εἰσόκε ναυτέων
θυμὸς ἐποτρύνῃ καὶ ἐπιπνεύσωσιν ἀῆται.
αὐτὰρ ἐπὶ κρατὸς λιμένος ῥέει ἀγλαὸν ὕδωρ,
κρήνη ὑπὸ σπείους· περὶ δ ̓ αἴγειροι πεφύασιν.
ἔνθα κατεπλέομεν, καί τις θεὸς ἡγεμόνευεν
νύκτα δι' ὀρφναίην, οὐδὲ προὐφαίνετ' ἰδέσθαι·
ἀὴρ γὰρ παρὰ νηυσὶ βαθεῖ ̓ ἦν, οὐδὲ σελήνη
οὐρανόθεν προὔφαινε, κατείχετο δὲ νεφέεσσιν.
ἔνθ ̓ οὔτις τὴν νῆσον ἐσέδρακεν ὀφθαλμοῖσιν·
οὔτ ̓ οὖν κύματα μακρὰ κυλινδόμενα προτὶ χέρσον
εἰσίδομεν, πρὶν νῆας ἐϋσσέλμους ἐπικέλσαι.
κελσάσῃσι δὲ νηυσὶ καθείλομεν ἱστία πάντα,
ἐκ δὲ καὶ αὐτοὶ βῆμεν ἐπὶ ῥηγμῖνι θαλάσσης·
ἔνθα δ ̓ ἀποβρίξαντες ἐμείναμεν Ἠῶ διαν.

Ημος δ' ἠριγένεια φάνη ῥοδοδάκτυλος Ἠὼς, νῆσον θαυμάζοντες εδινεόμεσθα κατ ̓ αὐτήν. ὦρσαν δὲ Νύμφαι, κοῦραι Διὸς αἰγιόχοιο,

130

135

140

145

150