86

66

Μύριχος Πολυκράτους Ιαρώνυμος διογίτωνος ἄνδρεσσι · χοραγείσαντες νικάσαντες διονύσου ἀνέθηκαν τίμωνος · ἄρχοντος αὐλίοντος κλέος ᾄδοντος ἀλκισθένιος.”

Ἐν ἑτέρῳ Λίθῳ.

θυνάρχω ἄρχοντος, μεινὸς θειλουθίω, ἀρχι... ως Εὔ σε βωλι ἀρχεδάμω φωκεῖα.............ος ἀπέδωκα ἀπὸ τὰς σε σουγγραφῶ πέδα τῶν πολεμάρχων, κὴ τῶν κατοπτάων, ἀνελόμενος τὰς σουγγραφὼς τὰς κιμένας πὰρ εὐφρονα, “ κὴ φιδίαν κὴ πα σικλεῖν.........κὴ τιμόμειδον φωκείας, σε κὴ δαμοτελεῖν λυσιδάμω, κὴ δίονυσον καφισοδώω της ρωνεῖα, κάτ τὸ ψαφισμα τῶ δάμω.

66

MOVЛETDO

συνάρχω ἄρχοντος, μεινὸς ἀλαλκομενιω Γ' ἀρνῶν, πολύ

VOL. I.

L

“ κλειος ταμίας ἀπέδωκε εὔβῳλυ ἀρχεδάμω φωκεῖν ἀπὸ “ τᾶς σουγγραφῶ τὸ καταλύπον κατ τὸ ψάφισμα τῶ · δάμω, ἀνελόμενος τὰς σουγγραφὼς τὰς κίμενας πὰρ σώφιλον, κὴ εὔφρονα φωκέας. Κὴ πὰρ διωνύσιον και φισοδώρω χηρωνία, κὴ λυσίδαμον δαμοτέλιος πέδα τῶν 66 πολεμάρχων, κὴ τῶν κατοπτάων.

66

66

Αρχοντος ἐν ἐρχομενὸ θυνάρχω, μενὸς ̓Αλαλκομενίω, ἐν δὲ μ' ἐλατίη Μενοίταο Αρχελάω μεινὸς πράτω. Ομολογα “ Εὔβωλυ F ἐλατίη, ο κὴ τῇ πόλι ἐρχομενίων. Ἐπειδὴ κεκομίστη Εὔβωλος πὰρ τῆς πόλιος τὸ δάνειον ἅπαν κὰτ τὰς ὁμολογίας τὰς τεθίσας συνάρχω ἄρχοντος, μεινὸς θεολουθίω, κὴ οὐτ ὀφειλέτη αὐτὼ ἔτι οὐθὲν πὰς · τὰν πόλιν, ἀλλ ̓ ἀπέχι πάντα περὶ παντὸς, κὴ ἀποδεσε δόανθι τῇ πόλι τὸ ἔχοντες τὰς ὁμολογίας, εἰ μὲν ποτὶ δεδομένον χρόνον Εὔβωλυ ἐπὶ νομίας Γ ἔτι ἀπέτταρα · βούεσσι σοὺν ἵππος δια κατίης Fι κατι προβάτες σουν ἤγυς χειλίης ἀρχὶ τῷ χρόνῳ ὁ ἐνιαυτὸς ὁ μετὰ θύο ναρχον ἄρχοντα ἐρχομενίας ἀπογραφεσθη δὲ Εὔβωλον “ κατ' ἐνιαυτὸν ἕκαστον πὰρ τὸν ταμίαν κὴ τὸν νόμων ἄν “ τάτε καΰματα τῶν προβάτων, κὴ τῶν ἠγῶν, κὴ τῶν βουῶν, κὴ τῶν ἵππων, κὴ κάτινα ἀσαμαίων δίκη τὸ “ πλεῖθος μεὶ ἀπογράφεσο ὧδε πλίονα τῶν γεγραμμένων “ ἐν τῇ σουγχωρείσι η δεκατιςη τὸ ἐννόμιον “ Εὔβωλον ὀφείλει λις τῶν ἐρχομενίων ἀργουρίω .....τετταράκοντα Εὔβωλυ καθ ̓ ἕκαστον ἐνιαυτὸν, κὴ τόκον φερέτω δραχμὰς τας μνᾶς ἑκάστας “ κατὰ μεῖνα..... τον κὴ ἔμπρακτος ἔστω τὸν ἐρχου σε μένιον............καὶ τὰ ἑξῆς.”

Ἐν ἄλλοις Λίθοις.

σε ̓Ανοδώρα σύνφορον χαῖρε,” ΝΟΚΕΣ. “

Καλλίπιτον ἀμ· φάριχος, καὶ ἄλλαι.” Ἐν οὐδε μίᾳ Ἐπιγραφῇ ἴδον

τόνον, ἢ πνεῦμα, ἃ δὲ ἡμεῖς ὑπογράφομεν, οἱ παλαιοὶ προσέγραφον. Καὶ τὰ ἑξῆς.

The following is the prospectus of a translation of Anacharsis into Romaic, by my Romaic master, Marmarotouri, who wished to publish it in England.

ΕΙΔΗΣΙΣ ΤΥΠΟΓΡΑΦΙΚΗ.

Πρὸς τοὺς ἐν

φιλογενεῖς καὶ φιλέλληνας.

ὍΣΟΙ εἰς βιβλία παντοδαπὰ ἐντρυφῶσιν, ἠξεύρουν πόσον εἶναι τὸ χρήσιμον τῆς Ἱστορίας, δι αὐτῆς γὰρ ἐξευρίσκεται η πλέον μεμακρυσμένη παλαιότης, καὶ θεωροῦνται ὡς ἐν κατόπτρῳ ἤθη, πράξεις καὶ διοικήσεις πολλῶν καὶ διαφόρων Εθνῶν καὶ Γενῶν ων τὴν μνήμην διεσώσατο καὶ διασώσει ἡ Ἱστορικη Διήγησις εἰς αἰῶνα τὸν απαντα.

Μία τέτοια Επιστήμη εἶναι εὐαπόκτητος, καὶ ἐν ταυτῷ ὠφέλιμη, ἤ κρεῖττον εἰπεῖν ἀναγκαία· διατὶ λοιπὸν ἡμεῖς μόνοι νὰ τὴν ὑστερούμεθα, μὴ ἠξεύροντες οὔτε τὰς ἀρχὰς τῶν Προγόνων μας, πόθεν πότε καὶ πῶς εὑρέθησαν εἰς τὰς πα τρίδας μας, οὔτε τὰ ἤθη, τὰ κατορθώματα καὶ τὴν διοίκησίν των ; Αν ἐρωτήσωμεν τοὺς ̓Αλλογενεῖς, ἠξεύρουν νὰ μᾶς δώσουν ὄχιμόνον ἱστορικῶς τὴν ἀρχὴν καὶ τὴν πρόοδον τῶν προγόνων μας, ἀλλὰ καὶ τοπογραφικῶς μᾶς δείχνουν τὰς θέσεις τῶν Πατρίδων μας, καὶ οἱονεὶ χειραγωγοὶ γινόμενοι μὲ τοὺς γεωγραφικούς των Πίνακας, μᾶς λέγουν, ἐδὼ εἶναι αἱ ̓Αθῆναι, ἐδὼ ἡ Σπάρτη, ἐκεῖ αἱ Θῆβαι, τόσα στάδια ἢ μίλια ἀπέχει ἡ μία Επαρχία ἀπὸ τὴν ἄλλην. Τοῦτος ᾠκοδόμησε τὴν μίαν πόλιν, ἐκεῖνος τὴν ἄλλην καὶ τξ. Προσέτι ἄν ἐρωτήσωμεν αὐτοὺς τοὺς μὴ Ἑλληνας χειραγω γούς μας, πόθεν ἐπαρακινήθησαν νὰ ἐξερευνήσουν ἀρχὰς τόσον παλαιὰς, ἀνυποστόλως μᾶς ἀποκρίνονται μὲ αὐτοὺς τοὺς λόγους. Καθὼς ὁ ἐκ Σκυθίας Ανάχαρσις, ἂν δὲν ἐπεριείρχετο τὰ πανευφρόσυνα ἐκεῖνα Κλίματα τῆς

· Ἑλλάδος, ἄν δέν ἐμφορεῖτο τὰ ἀξιώματα, τὰ ἤθη καὶ σε τοὺς Νόμους τῶν Ἑλλήνων, ἤθελε μείνῃ Σκύθης καὶ τὰ ὄνομα καὶ τὸ πρᾶγμα· οὕτω καὶ ὁ ἡμέτερος Ιατρὸς,

66

αν

σε δὲν ἐμάνθανε τὰ τοῦ Ἱπποκράτους, δὲν ἐδύνατο νὰ προχωρήση εἰς τὴν τέχνην του. "Αν ὁ ἐν ἡμῖν Νομοθέτης δὲν ἐξέταζε τὰ τοῦ Σόλωνος, Λυκούργου, καὶ Πιττακοῦ, δὲν σε ἐδύνατο νὰ ῥυθμήσῃ καὶ νὰ καλιεργήσῃ τὰ ἤθη τῶν Ομογενῶν του· ἄν ὁ Ρήτωρ δὲν ἀπηνθίζετο τὰς εὐφραδείας “ καὶ τοὺς χαριεντισμοὺς τοῦ Δημοσθένους, δὲν ἐνεργοῦσεν εἰς τὰς ψυχὰς τῶν ἀκροατῶν του· Αν ὁ Νέος Ανά χαρσις, ὁ Κύριος ̓Αββᾶς Βαρθολομαῖος δὲν ἀνεγίνωσκε μὲ μεγάλην ἐπιμονὴν καὶ σκέψιν τοὺς πλέον ἐγκρίτους Συγγραφεῖς τῶν Ἑλλήνων, ἐξερευνῶν αὐτοὺς κατὰ βάθος “ ἐπὶ τρίακοντα δύω ἔτη, δὲν ἤθελεν ἐξυφάνῃ τούτην τὴν περὶ Ἑλλήνων Ιστορίαν του, ἥτις Περιήγησις τοῦ Νέου Αναχάρσεως παρ ̓ αὐτοῦ προσωνομασθη, καὶ εἰς ὅλας τὰς “ Ευρωπαϊκὰς Διαλέκτους μετεγλωττίσθη.” Καὶ ἐν ἑνι λόγῳ, οἱ Νεώτεροι, ἂν δὲν ἔπερναν δία ὁδηγοὺς τοὺς Προγόνους μας, ἤθελαν ἴσως περιφέρωνται ματαίως μέχρι τοῦ νῦν. Αὐτὰ δὲν εἶναι λόγια ενθουσιασμένου διὰ τὸ φιλογενὲς Γραικοῦ, εἶναι δὲ φιλαλήθους Γερμανοῦ, ὅστις ἐμετάφρασε τὸν Νέον ̓Ανάχαρσιν ἀπὸ τοῦ Γαλλικοῦ εἰς τὸ Γερμανικὸν.

66

Αν λοιπὸν καὶ ἡμεῖς θέλωμεν νὰ μεθέξωμεν τῆς γνώσεως τῶν λαμπρῶν κατορθωμάτων ὁποῦ ἔκαμαν οἱ θαυμαστοὶ ἐκεῖνοι Προπάτορες ἡμῶν, ἄν ἐπιθυμῶμεν νὰ μάθωμεν τὴν πρόοδον καὶ αὔξησίν των εἰς τὰς Τέχνας καὶ Ἐπιστήμας καὶ εἰς κάθε ἄλλο εἶδος μαθήσεως, ἂν ἔχωμεν περιέργειαν νὰ γνωρίσωμεν πόθεν καταγόμεθα, καὶ ὁποίους θαυμαστοὺς καὶ μεγάλους ἄνδρας, εἰ καὶ προγόνους ἡμῶν, φεῦ, ἡμεῖς δὲν γνωρίζομεν, εις καιρὸν ὁποῦ οἱ ̓Αλλογενεῖς θαυμάζουσιν αὐτοὺς, καὶ ὡς πατέρας παντοιασοῦν μαθήσεως σέβονται, ἄς συνδράμωμεν απαντες προθύμως εἰς τὴν ἔκδοσιν τοῦ θαυμασίου τούτου συγγράμματος τοῦ Νέου ̓Αναχάρσεως.

Ημεις οὖν οἱ ὑπογεγραμμένοι θέλομεν ἐκτελέσει προθύ

μως τὴν μετάφρασιν τοῦ Βιβλίου μὲ τὴν κατὰ τὸ δυνατὸν ἡμῖν καλὴν φράσιν τῆς νῦν καθ' ἡμᾶς ὁμιλίας, καὶ ἐκδόντες τοῦτο εἰς τύπον, θέλομεν τὸ καλλωπίσει μὲ τοὺς Γεωγρα φικοὺς Πίνακας μὲ ἁπλᾶς Ῥωμαϊκὰς λέξεις ἐγκεχαραγμέ. νους εἰς ἐδικάμας γράμματα, προστιθέντες ὅτι ἄλλο χρήσιμον καὶ ἁρμόδιον εἰς τὴν ̔Ιστορίαν.

Ολον τὸ σύγγραμμα θέλει γένει εἰς Τόμους δώδεκα κατὰ μίμησιν τῆς Ἰταλικῆς ἐκδόσεως. Ἡ τιμὴ ὅλου τοῦ Συγγράμματος εἶναι φιορίνια δεκαέξη τῆς Βιέννης διὰ τὴν προσθήκην τῶν γεωγραφικῶν πινάκων. Ὁ φιλογενὴς ἔν Συνδρομητής πρέπει να πληρώσῃ εἰς κάθε Τόμον φιορίνι ενα καὶ Καραντανια εἴκοσι τῆς Βιέννης, καὶ τοῦτο χωρὶς καμμίαν πρόδοσιν, ἀλλ ̓ εὐθὺς ὁποῦ θέλει τῷ παραδοθῇ ὁ Τόμος τυπωμένος καὶ δεμένος.

Εῤῥωμένοι καὶ εὐδαίμονες διαβιώοιτε Ελλήνων Παῖδες.
Τῆς ὑμετέρας ἀγάπης ἐξηρτημένοι

Ιωάννης Μαρμαροτούρης.
Δημήτριος Βενιέρης.

Σπυρίδων Πρεβέτος.

Ἐν Τριεστίω, τῇ πρώτη Οκτωβρίου, 1799.

THE LORD'S PRAYER IN ROMAIC.

Ω ΠΑΤΕΡΑ ΜΑΣ ὁ ποῦ εἶσαι εἰς τοὺς οὐρανοὺς, ἂς ἁγιασθῆ τὸ ὄνομά σου. Ας ἔλθη ἡ βασιλεία σου. Ας γύνη τὸ θέλημά σου, καθὼς εἰς τὸν οὐρανὸν, ἔτζη καὶ εἰς τὴν γῆν. Τὸ ψωμίμας τὸ καθημερινὸν, δός μας τὸ σήμερον. Καὶ συγχώρησε μας τὰ χρέη μας, καθὼς καὶ ἐμεῖς συγχωροῦμεν τοὺς κρεοφειλέτας μας. Καὶ μὴν μᾶς φέρεις εἰς πειρασμὸν, ἀλλὰ ἐλευθέρωσέ μας ἀπὸ τὸν πονηρὸν. ἐδικήσου εἶναι ἡ βασιλεία δὲ ἡ δύναμις καὶ ἡ δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας. Αμήν.

Ότι