Nascere, Lux major, qua sese AUGUSTA Britanno Committat juveni totam, propriamque dicabit; At citius (precor) Oh! cedas melioribus astris: Nox finem pompæ, finemque imponere curis Possit, et in thalamos furtim deducere nuptam; Sufficiat requiemque viris, et amantibus umbras: Adsit Hymen, et subridens cum matre Cupido Accedant sternantque toros, ignemque ministrent; Ilicet haud pictæ incandescit imagine formæ Ulterius juvenis, rerumque agnoscit amorem. Sculptile sicut ebur, faciemque arsisse venustam Pygmaliona canunt: ante hanc suspiria ducit, Alloquiturque amens, flammamque et vulnera narrat; Implorata Venus jussit cum vivere signum, Foemineam inspirans animam ; quæ gaudia surgunt, Audiit ut primæ nascentia murmura linguæ, Luctari in vitam, et paulatim volvere ocellos Sedulus, aspexitque novâ splendescere flammâ; Corripit amplexu vivam, jamque oscula jungit Acria confestim, recipitque rapitque; prioris Immemor ardoris, Nymphæque oblitus eburneæ. Tho. GRAY, Pet. Coll. SAPPHIC ODE. TO MR. WEST. Mr. Mason considered this as the first original prodaction of Gray's Muse; the former poem being imposed as an exercise, by the College. BARBARAS ædes aditure mecum Æstuat agmen! Dulcius quanto, patulis sub ulmi Fallere Musâ ? Sæpe enim curis vagor expeditâ Cedere nocti; Et, pedes quò me rapiunt, in omni Fonte Aganippen. Risit et Ver me, facilesque Nymphæ Nare captantem, nec ineleganti, Manè quicquid de violis eundo Surripit aura: Me reclinatum teneram per herbam Quà leves cursus aqua cunque ducit, Et moras dulci strepitu lapillo Nectit in omni. ; Hæ novo nostrum ferè pectus anno Purior hora : Otia et campos nec adhuc relinquo, Mollior æstas). Namque, seu, lætos hominum labores Prataque et montes recreante curru, Purpurâ tractus oriens Eoos Vestit, et auro; Sedulus servo veneratus orbem Pingere Calpen; Usque dum, fulgore magis magis jam Languido circum, variata nubes Labitur furtim, viridisque in umbras Scena recessit. |