Le satire e le epistole, Volum 1

Forside
R. Sandron, 1906 - 245 sider
 

Utvalgte sider

Innhold

Del 18
235

Andre utgaver - Vis alle

Vanlige uttrykk og setninger

Populære avsnitt

Side 209 - Hoc erat in votis : modus agri non ita magnus, hortus ubi et tecto vicinus iugis aquae fons et paulum silvae super his foret. auctius atque di melius fecere. bene est. nil amplius oro, Maia nate, nisi ut propria haec mihi munera faxis-.
Side 123 - Vagina tectus; quem cur destringere coner Tutus ab infestis latronibus? O pater et rex luppiter, ut pereat positum robigine telum Nec quisquam noceat cupido mihi pacis ! at ille, Qui me commorit - melius non tangere clamo -, 45 Flebit et insignis tota cantabitur urbe.
Side 101 - Est brevitate opus, ut currat sententia neu se Impediat verbis lassas...
Side 101 - ... et sermone opus est modo tristi, saepe iocoso, defendente vicem modo rhetoris atque poetae, interdum urbani, parcentis viribus atque extenuantis eas consulto, ridiculum acri fortius et melius magnas plerumque secat res.
Side 230 - ... quisnam igitur liber? sapiens sibi qui imperiosus, quem neque pauperies neque mors neque vincula terrent, responsare cupidinibus, contemnere honores 85 fortis, et in se ipso totus, teres, atque rotundus, externi ne quid valeat per leve morari, in quem manca ruit semper fortuna, potesne ex his ut proprium quid noscere?
Side 12 - Est modus in rebus, sunt certi denique fines, Quos ultra citraque nequit consistere rectum.
Side 4 - ... nolint. atqui licet esse beatis. quid causae est merito quin illis luppiter ambas 20 iratus buccas inflet, neque se fore posthac tam facilem dicat, votis ut praebeat aurem ? praeterea ne sic ut qui iocularia ridens percurram : quamquam ridentem dicere verum quid vetat? ut pueris olim dant crustula blandi 25 doctores, elementa velint ut discere prima...
Side 40 - Agedum, pauca accipe contra. Primum ego me illorum, dederim quibus esse poe'tis, Excerpam numero : neque enim concludere versum 40 Dixeris esse satis ; neque si qui scribat uti nos Sermoni propiora, putes hunc esse poetam. Ingenium cui sit, cui mens divinior atque os Magna sonaturum, des nominis hujus honorem.
Side 92 - ... felices. nunc ego resto. confice; namque instat fatum mihi triste, Sabella quod puero cecinit divina mota anus urna: 30 "hunc neque dira venena nec hosticus auferet ensis nec laterum dolor aut tussis nec tarda podagra: garrulus hunc quando consumet cumque : loquaces, si sapiat, vitet, simul atque adoleverit aetas.
Side 22 - heus tu" quidam ait „ignoras te, an ut ignotum dare nobis verba putas?" „egomet mi ignosco" Maenius inquit. stultus et improbus hic amor est dignusque notari. cum tua pervideas oculis mala lippus inunctis, 25 cur in amicorum vitiis tam cernis acutum quam aut aquila aut serpens Epidaurius?

Bibliografisk informasjon