nuper sollicitum quae mihi taedium, nunc desiderium curaque non levis, interfusa nitentes vites aequora Cycladas. CARMEN XV. Pastor cum traheret per freta navibus Idaeis Helenen perfidus hospitam, ingrato celeres obruit otio ventos, ut caneret fera Nereus fata: "mala ducis avi domum, quam multo repetet Graecia milite, coniurata tuas rumpere nuptias et regnum Priami vetus. heu heu quantus equis, quantus adest viris sudor! quanta moves funera Dardanae genti! iam galeam Pallas et aegida currusque et rabiem parat. nequiquam Veneris praesidio ferox pectes caesariem grataque feminis imbelli cithara carmina divides; nequiquam thalamo graves hastas et calami spicula Cnosii vitabis strepitumque et celerem sequi Aiacem; tamen heu serus adulteros crines pulvere collines. 20 5 10 15 20 non Laërtiaden, exitium tuae Teucer et Sthenelus sciens pugnae, sive opus est imperitare equis, non auriga piger; Merionen quoque nosces. ecce furit te reperire atrox Tydides melior patre, quem tu, cervus uti vallis in altera visum parte lupum graminis immemor, sublimi fugies mollis anhelitu, non hoc pollicitus tuae. iracunda diem proferet Ilio. matronisque Phrygum classis Achilleï; CARMEN XVI. O matre pulchra filia pulchrior, sive mari libet Hadriano. non Dindymene, non adytis quatit mentem sacerdotum incola Pythius, non Liber aeque, non acuta sic geminant Corybantes aera, 25 30 35 5 tristes ut irae, quas neque Noricus deterret ensis nec mare naufragum nec saevus ignis nec tremendo Iuppiter ipse ruens tumultu. fertur Prometheus, addere principi limo coactus particulam undique desectam, et insani leonis vim stomacho apposuisse nostro. irae Thyesten exitio gravi stravere et altis urbibus ultimae stetere causae, cur perirent funditus imprimeretque muris hostile aratrum exercitus insolens. compesce mentem: me quoque pectoris tentavit in dulci iuventa fervor et in celeres ïambos misit furentem; nunc ego mitibus mutare quaero tristia, dum mihi fias recantatis amica opprobriis animumque reddas. CARMEN XVII. Velox amoenum saepe Lucretilem mutat Lycaeo Faunus et igneam defendit aestatem capellis usque meis pluviosque ventos. 10 15 20 25 impune tutum per nemus arbutos nec virides metuunt colubras, levia personuere saxa. di me tuentur, dis pietas mea ruris honorum opulenta cornu. hic in reducta valle Caniculae dices laborantes in uno Penelopen vitreamque Circen; hic innocentis pocula Lesbi proelia, nec metues protervum et scindat haerentem coronam crinibus immeritamque vestem. 5 ΙΟ 15 20 25 CARMEN XVIII. Nullam, Vare, sacra vite prius severis arborem circa mite solum Tiburis et moenia Catili. siccis omnia nam dura deus proposuit, neque mordaces aliter diffugiunt sollicitudines. quis post vina gravem militiam aut pauperiem cre pat? 5 10 quis non te potius, Bacche pater, teque, decens Venus? at, ne quis modici transiliat munera Liberi, Centaurea monet cum Lapithis rixa super mero debellata, monet Sithoniis non levis Euius, cum fas atque nefas exiguo fine libidinum discernunt avidi. non ego te, candide Bassareu, invitum quatiam, nec variis obsita frondibus sub divum rapiam. saeva tene cum Berecyntio cornu tympana, quae subsequitur caecus Amor sui, et tollens vacuum plus nimio Gloria verticem, arcanique Fides prodiga, perlucidior vitro. CARMEN XIX. Mater saeva Cupidinum Thebanaeque iubet me Semeles puer et lasciva Licentia finitis animum reddere amoribus. urit me Glycerae nitor et voltus nimium lubricus adspici. Cyprum deseruit, nec patitur Scythas et versis animosum equis Parthum dicere nec quae nihil attinent. 15 |