CARMEN XXVII. Natis in usum laetitiae scyphis vino et lucernis Medus acinaces immane quantum discrepat: impium et cubito remanete presso! voltis severi me quoque sumere volnere, qua pereat sagitta. cessat voluntas? non alia bibam mercede. quae te cunque domat Venus, non erubescendis adurit ignibus ingenuoque semper amore peccas. quidquid habes, age, depone tutis auribus. ah miser, quanta laborabas Charybdi, digne puer meliore flamma! quae saga, quis te solvere Thessalis Pegasus expediet Chimaera. CARMEN XXVIII. Te maris et terrae numeroque carentis harenae mensorem cohibent, Archyta, 20 pulveris exigui prope litus parva Matinum munera, nec quidquam tibi prodest aërias tentasse domos animoque rotundum percurrisse polum morituro. occidit et Pelopis genitor, conviva deorum, Tithonusque remotus in auras et Iovis arcanis Minos admissus, habentque Tartara Panthoiden iterum Orco demissum, quamvis, clipeo Troiana refixo tempora testatus, nihil ultra nervos atque cutem morti concesserat atrae, iudice te non sordidus auctor naturae verique. sed omnes una manet nox et calcanda semel via leti. dant alios Furiae torvo spectacula Marti; exitio est avidum mare nautis ; mixta senum ac iuvenum densentur funera, nullum saeva caput Proserpina fugit. me quoque devexi rapidus comes Orionis Illyricis Notus obruit undis. at tu, nauta, vagae ne parce malignus harenae ossibus et capiti inhumato particulam dare: sic, quodcunque minabitur Eurus 25 fluctibus Hesperiis, Venusinae plectantur silvae te sospite, multaque merces, unde potest, tibi defluat aequo ab Iove Neptunoque sacri custode Tarenti. negligis immeritis nocituram 30 postmodo te natis fraudem committere? fors et debita iura vicesque superbae te maneant ipsum: precibus non linquar inultis, teque piacula nulla resolvent. quamquam festinas, non est mora longa; licebit iniecto ter pulvere curras. CARMEN XXIX. Icci, beatis nunc Arabum invides regibus, horribilique Medo nectis catenas? quae tibi virginum ad cyathum statuetur unctis, montibus et Tiberim reverti, CARMEN XXX. O Venus, regina Cnidi Paphique, fervidus tecum puer et solutis gratiae zonis properentque Nymphac et parum comis sine te Iuventas Mercuriusque. 5 CARMEN XXXI. Quid dedicatum poscit Apollinem vates? quid orat de patera novum fundens liquorem? non opimae Sardiniae segetes feraces, non aestuosae grata Calabriae armenta, non aurum aut ebur Indicum, non rura, quae Liris quieta mordet aqua taciturnus amnis. premant Calena falce quibus dedit fortuna vitem, dives et aureis mercator exsiccet culullis vina Syra reparata merce, dis carus ipsis, quippe ter et quater anno revisens aequor Atlanticum impune. me pascunt olivae, me cichorea levesque malvae. frui paratis et valido mihi, 5 ΤΟ 15 20 CARMEN XXXII. Poscimur. si quid vacui sub umbra lusimus tecum, quod et hunc in annum vivat et plures, age, dic Latinum, barbite, carmen, Lesbio primum modulate civi, qui ferox bello tamen inter arma, Liberum et Musas Veneremque et illi o decus Phoebi et dapibus supremi CARMEN XXXIII. Albi, ne doleas plus nimio memor immitis Glycerae, neu miserabiles decantes elegos, cur tibi iunior laesa praeniteat fide. insignem tenui fronte Lycorida iungentur capreae lupis, 5 10 15 5 |