The uncertain crescent gleams a sickly light. The parts combine and harden into ore : 55 Here gems break through the night with glittering beam, And paint the margin of the costly stream, 1738. Et. 22. 65 POEMATA. HYMENEAL ON THE MARRIAGE OF HIS ROYAL HIGHNESS THE PRINCE OF WALES. IGNARE nostrûm mentes, et inertia corda, Scilicet ignorant lacrymas, sævosque dolores, Dura rudimenta, et violentæ exordia flammæ ; * Printed in the Cambridge Collection, 1736, fol. In this Collection is also a Latin Copy of Hendecasyllables, by Horace Walpole; a short Copy by Thomas Ashton, the friend of Walpole, &c.; and there are some Greek Verses by Richard Dawes, the author of Miscellanea Critica.' V. 1. " Heu, vatum ignaræ mentes !" Virg. Æn. iv. 65. "Teucrûm mirantur inertia corda," Æn. ix. 55. V. 2. Sortemque animo miseratus iniquam," Æn. vi. 332. V. 4. "Dono divûm gratissima serpit," Æn. ii. 269. V. 6. " Nec dulces natos, Veneris nec præmia noris ?" Æn. iv. 33. V. 7. Vide Hor. Od. iv. i. 35. And Pope. Homer, b, xiv. ver. 252: "Silence that spoke, and eloquence of eyes." And Fairfax. Tasso, iv. 85: "Dumb eloquence, persuading more than speech.' " ; Scilicet ignorant, quæ flumine tinxit amaro 10 Tela Venus, cæcique armamentaria Divi, 15 Irasque, insidiasque, et tacitum sub pectore vulnus; Tuque Oh! Angliacis, Princeps, spes optima regnis, 20 Ne tantum, ne finge metum: quid imagine captus Umbram miraris: nec longum tempus, et ipsa V. 10. "Bis flumine corpora tinguat," Ovid. Met. xii. 413. V. 11. "Quidquid habent telorum armamentaria cœli," Juv. Sat. xiii. 83. V. 12. This line, which is unmetrical, is so printed in the Cambridge Collection; and in Park's edition, without remark. The fault is probably in the author, and not in the printer; as the line is composed of two hemistichs of Virgil; Æn. xii. 336, Iræque, Insidiæque, Dei comitatus, aguntur;" and Æn. iv. 67, "Tacitum vivit sub pectore vulnus." Or perhaps a line is omitted, which should in tervene. V. 14. This line is from Virgil, Æn. vi. 274: "Luctus et ultrices posuêre cubilia Curæ." V. 18. " Quos dura premit custodia matrum," Hor. Ep. i. i. 22. Immemor artificis calami, risumque, ruboremque 28 Nascere, magna Dies,qua sese AUGUSTA Britanno Committat Pelago, patriamque relinquat amœnam; Cujus in adventum jam nunc tria regna secundos Attolli in plausus, dulcique accensa furore Incipiunt agitare modos, et carmina dicunt: Ipse animo sedenim juvenis comitatur euntem Explorat ventos, atque auribus aëra captat, Atque auras, atque astra vocat crudelia; pectus Intentum exultat, surgitque arrecta cupido; Incusat spes ægra fretum, solitoque videtur Latior effundi pontus, fluctusque morantes. 35 40 Nascere, Lux major, qua sese AUGUSTA Britanno Committat juveni totam, propriamque dicabit ; V. 22. " Atque animum picturà pascit inani,” Æn. i. 464. V. 23. Nec longum tempus et ingens," &c. Virg. Georg. ii. 80. V. 30. " Magnus ab integro sæclorum nascitur ordo," Virg. Ecl. iv. 5. V. 31. "Commisit pelago ratem," Hor. Od. i. iii. 11. "Explorat ventos, atque auribus aëra captat." V. 37. From Virg. Georg. iv. 495: " Crudelia retro Fata vocant." Æn. v. 138: " Laudumque arrecta cupido." V. 41. “Nascere, præque diem veniens age, Lucifer, almum," Virg. Ecl. viii. 118. V. 42. "Connubio jungam stabili, propriamque dicabo," Virg. Æn. i. 73. At citius (precor) Oh! cedas melioribus astris ; 50 Sculptile sicut ebur, faciemque arsisse venustam Pygmaliona canunt: ante hanc suspiria ducit, Alloquiturque amens, flammamque et vulnera narrat; 54 Implorata Venus jussit cum vivere signum, Fœmineam inspirans animam; quæ gaudia surgunt, Audiit ut primæ nascentia murmura linguæ, Luctari in vitam, et paulatim volvere ocellos V. 44. So in Gray's Epistle from Sophonisba : Pompæ finis erat. Totâ vix nocte quievi." V. 46. On the position of the 'que,' see Burman. Virgil, En. vi. 395. V. 47. "Prô Venus, et tenerà volucer cum matre Cupido," Ov. Met. ix. 481. V. 50. "Veros exponit amores," Ovid. Met. x. 439. "Veros parce profitemur amores," Ovid. Art. Am. ii. 639. V. 51. is from Ovid. Met. x. 247: "Interea niveum mira feliciter arte Sculpit ebur; formamque dedit, qua fœmina nasci V. 56. Sed parvæ murmura linguæ," Ov. Met. xii. 49. |