Quo cernes longo excursu, primosque colonos Ut quondam ignotum marmor, camposque na Tranavit Zephyros visens, nova regna, Columbus; 95 V. 83. "Obtutu tacito stetit," Æn. xii. 666. V. 85. ". Campique natantes," Georg. iii. 198. V. 90. "" xxxiii. 90. Geminoque facis commercia mundo." Claud. V. 92. "Equoreas habenas," Claud. viii. 422. Æn. i. 285. IC ODE: TO MR. WEST.* emoirs, vol. ii. p. 42; on a version of Gray's by Green, in English, see H. Walpole's le, p. 116.] As ædes aditure mecum is semper fovet inquieta, atè sonat, et togatum Estuat agmen ; quanto, patulis sub ulmi ramis temerè jacentem sidered this as the first original production ; the two former poems being imposed as e College. Hor. Od. ii. vi. 1: " Septimi, Gades adic. Luke. unquam, toga rara," Martial. Ep. x. 47. udian, xi. 24: Quot astuantes ancipiti gradu rtiva carpent oscula Naïdes." ... nus patulis est diffusa ramis," Cic. de cap. vii. Hospita umbra," Ovid. Trist. or. Od. ii. iii. 9. 66 is no authority for the last syllable of " tede long. See Burmanni. Anth. Lat. vol. ii. Journal, No. xviii. p. 340. Yet Casimir Sard in the quantity of this word, as well as e sibilantis lenior halitus flabit Euri; me juvet interim lum reclinasse; et virenti temere jacuisse ripa." Ad Testudinem. Solitudo) "Hic jaciens vestris temere sub V.9. Manè quicquid de violis eundo umbris." Lowth Ode ad orn. Puellam. "Ducit aquas te- inatum teneram per herbam ; es cursus aqua cunque ducit, s dulci strepitu lapillo Nectit in omni. o nostrum ferè pectus anno Purior hora: campos nec adhuc relinquo, Mollior æstas.) =, seu, lætos hominum labores 6611 ultra minum, curis vagor expeditis." ii. 10. Virg. Eclog. viii. 88, "Nec seræ -re nocti." Luke. I, pedes quo te rapiunt," Hor. Od. iii. xi. magnos jam videor duces," Od. ii. i. 21. 1 faciles nymphæ risere," Virg. Eclog. iii. 9. - Georg. i. 376, Patulis captavit naribus 66 e Cæsura post alterum pedem, see Fabricius of Seneca. . Eclog. viii. 15, "Cum ros in tenera pecori ba." Luke. vis cursu," Virg. En. xii. 489. v. 667. "Cursus Od. iv. 37, "Dulcem quæ strepitum, Pieri, uke. 66 Cali in regione serena udum rutilare vident." Virg. Æn. viii. 528. Ov. Metam. iv. 234. 264. mescit ager," Ovid. Art. Am. iii. 82., ex Pont. I. iv. 14. "Molles anni," Ovid. Ep. iii. 3. Tristia, iv. 43. "Mollior æstas," Virg. Georg. i. 312. V. 34. V. Lucret. v. 402, "Solque * * recreavit cuncta gubernans." Luke. V. 41. See Tate in the Class. Journ. No. ix. p. 120, "Horace makes the division after the 5th, 6th, or 7th foot, never after the 3rd, as the Moderns do." V. 45. The last syllable of ego is short, and so used by the best writers; nor will the example of Ausonius, or an instance or two of its being found long in Plautus and Catullus, authorize a modern poet in this license. See the note by Heinsius on Ovid. Ep. xiii. 135, vol. i. p. 180, and Burmann on Propertii Eleg. I. viii. 41. "Recte Heinsius, qui nunquam a Nasone, p. 93, 94, 733, hujus voculæ ultimam produci notat; et falsos esse illos qui ab ullo Augustei ævi poetâ id factum contendunt, dicit ad Albinov. Epiced. Drusi. x. 193." See also Vossius de Arte Grammaticâ, lib. AL [See Mas O LACRYMA Ducentium Felix! i Pectore . cap. 27. Drak 358, p. 865, (whe on the authorities may be lengthene V. 47. See Ste V. 48. Natu V. 49. Mason it were an adver V. 52. Virg. L |