Sidebilder
PDF
ePub

Quo cernes longo excursu, primosque colonos Migrare in lunam, et notos mutare Penates: Dum stupet obtutu tacito vetus incola, longèque Insolitas explorat aves, classemque volantem.

Ut quondam ignotum marmor, camposque na

tantes

85

Tranavit Zephyros visens, nova regna, Columbus;
Litora mirantur circùm, mirantur et undæ
Inclusas acies ferro, turmasque biformes,
Monstraque fœta armis, et non imitabile fulmen.
Foedera mox icta, et gemini commercia mundi, 90
Agminaque assueto glomerata sub æthere cerno.
Anglia, quæ pelagi jamdudum torquet habenas,
Exercetque frequens ventos, atque imperat undæ ;
Aëris attollet fasces, veteresque triumphos
Hùc etiam feret, et victis dominabitur auris.

V. 83. "Obtutu tacito stetit," Æn. xii. 666.

V. 84. "Innumeræ comitantur aves, stipantque volantem," Claud. Phoenix, 76.

V. 85. ". Campique natantes," Georg. iii. 198.

V. 89. "Fœta armis," Æn. ii. 238. "Non imitabile fulmen," Æn. vi. 590.

V. 90. " Geminoque facis commercia mundo." Claud. xxxiii. 90.

V. 92. " Æquoreas habenas," Claud. viii. 422.
V. 95. "Servitio premet, ac victis dominabitur Argis,"

Æn. i. 285.

E

SAPPHIC ODE: TO MR. WEST.*

[See Mason's Memoirs, vol. ii. p. 42; on a version of Gray's Latin Odes by Green, in English, see H. Walpole's Letters to Cole, p. 116.]

BARBARAS ædes aditure mecum
Quas Eris semper fovet inquieta,
Lis ubi latè sonat, et togatum

Estuat agmen ;

Dulcius quanto, patulis sub ulmi
Hospitæ ramis temerè jacentem

5

Mason considered this as the first original production of Gray's Muse; the two former poems being imposed as exercises, by the College.

V. 1. Comp. Hor. Od. ii. vi. 1: "Septimi, Gades aditure mecum," &c. Luke.

V. 3.

66

Lis nunquam, toga rara," Martial. Ep. x. 47.
V. 4. So Claudian, xi. 24:

"Quot astuantes ancipiti gradu
Furtiva carpent oscula Naïdes."

[ocr errors]

66

V. 5. "6 Platanus patulis est diffusa ramis," Cic. de Oratore, Lib. I. cap. vii. Hospita umbra," Ovid. Trist. III, iii. 64. Hor. Od. ii. iii. 9.

V. 6. There is no authority for the last syllable of “temere" being made long. See Burmanni. Anth. Lat. vol. ii. 458, and Class. Journal, No. xviii. p. 340. Yet Casimir Sarbievus has erred in the quantity of this word, as well as Gray:

"Te sibilantis lenior halitus
Perflabit Euri; me juvet interim
Collum reclinasse; et virenti
Sic temere jacuisse ripa."

Ad Testudinem.

And Cowley (Solitudo)" Hic jaciens vestris temere sub

Sic libris horas, tenuique inertes

Fallere Musâ?

Sæpe enim curis vagor expeditâ

Mente; dum, blandam meditans Camænam,

Vix malo rori, meminive seræ

Cedere nocti ;

Et, pedes quò me rapiunt, in omni
Colle Parnassum videor videre
Fertilem sylvæ, gelidamque in omni

Fonte Aganippen.

Risit et Ver me, facilesque Nymphæ
Nare captantem, nec ineleganti,

Manè quicquid de violis eundo

11

15

[blocks in formation]

66 Ducit aquas te

umbris." Lowth Ode ad orn. Puellam. mere sequentes." Carmin. Quadrig. ii. 81. "Defessus temere se." See Woty's Poet. Calendar, Part xii. p. 34. In Horace, Virgil, and Ovid the final syllable of this word is always elided. A friend observed, that the last syllable of temere is made long in the Gradus' on the authority of Tertullian : "Immemor ille Dei temere committere tale." It is hardly necessary to observe that the authority of Tertullian on a question of a doubtful quantity would not be esteemed sufficient. The last syllable of temere being always elided by Virgil, Horace, and Ŏvid, sufficiently shows their opinion to have been, that it was short; and therefore that it could not be used in Hexameter verse, without lengthening its final syllable by elision. See Menagiana, vol. iii. p. 418. (Hor. Od. ii. xi. 13, “ Pinu jacentes sic temere." Luke.) V. 7. "Tenui deducta poemata filo," Hor. Ep. II. i. 225. "Graciles Musas," Propert, Eleg. II. x. 3. Virg. Eclog. i. 2. Hor. S. ii. 6, 61, Nunc veterum libris, nunc somno et inertibus horis." Luke.

[ocr errors]
[ocr errors]

Me reclinatum teneram per herbam ;
Quà leves cursus aqua cunque ducit,
Et moras dulci strepitu lapillo

Nectit in omni.

Hæ novo nostrum ferè pectus anno
Simplices curæ tenuere, cœlum
Quamdiù sudum explicuit Favonî

Purior hora:

Otia et campos nec adhuc relinquo,
Nec magis Phobo Clytie fidelis ;
(Ingruant venti licet, et senescat

[merged small][merged small][ocr errors][merged small][merged small]

Terminum, curis vagor expeditis."

25

30

Hor. Od. I. xxii. 10. Virg. Eclog. viii. 88, "Nec seræ meminit decedere nocti." Luke.

49.

V. 13, 14. "I, pedes quo te rapiunt," Hor. Od. iii. xi. "Videre magnos jam videor duces," Od. ii. i. 21.

V. 17.

"Sed faciles nymphæ risere," Virg. Eclog. iii.9. V. 18. Virg. Georg. i. 376, "Patulis captavit naribus

auras.

[ocr errors]

V. 19. On the Cæsura post alterum pedem, see Fabricius on the Metres of Seneca.

V. 21. Virg. Eclog. viii. 15, "Cum ros in tenera pecori gratissimus herba."

Luke.

V. 22. "Levis cursu," Virg. Æn. xii. 489. ducebat," En. v. 667.

"Cursus

V. 23. Hor. Od. iv. 37, “ Dulcem quæ strepitum, Pieri, temperas." Luke.

V. 26.

[blocks in formation]

Per sudum rutilare vident." Virg. Æn. viii. 528.

V. 30. See Ov. Metam. iv. 234. 264.

V. 31. "Senescit ager," Ovid. Art. Am. iii. 82., ex

Prataque et montes recreante curru,
Purpurâ tractus oriens Eoos

Vestit, et auro;

Sedulus servo veneratus orbem
Prodigum splendoris; amœniori

35

[blocks in formation]
[ocr errors]

Scena recessit.

ego felix, vice si (nec unquam Surgerem rursus) simili cadentem Parca me lenis sineret quieto

45

Fallere Letho!

[ocr errors]

Pont. I. iv. 14. "6

'Molles anni," Ovid. Ep. iii. 3. Tristia, iv. 43. "Mollior æstas," Virg. Georg. i. 312.

V. 34. V. Lucret. v. 402, "Solque ** recreavit cuncta gubernans." Luke.

V. 41. See Tate in the Class. Journ. No. ix. p. 120, "Horace makes the division after the 5th, 6th, or 7th foot, never after the 3rd, as the Moderns do."

V. 45. The last syllable of ego is short, and so used by the best writers; nor will the example of Ausonius, or an instance or two of its being found long in Plautus and Catullus, authorize a modern poet in this license. See the note by Heinsius on Ovid. Ep. xiii. 135, vol. i. p. 180, and Burmann on Propertii Eleg. I. viii. 41. Recte Heinsius, qui nunquam a Nasone, p. 93, 94, 733, hujus voculæ ultimam produci notat; et falsos esse illos qui ab ullo Augustei ævi poetâ id factum contendunt, dicit ad Albinov. Epiced. Drusi. x. 193." See also Vossius de Arte Grammaticâ, lib.

[ocr errors]
« ForrigeFortsett »