Sidebilder
PDF
ePub

Amoena, jucundumque ver in-
compositum docuere carmen ;
Hærent sub omni nam folio nigri
Phœbea lucî (credite) somnia,
Argutiusque et lympha et auræ
Nescio quid solito loquuntur.

35

FRAGMENT OF A LATIN POEM* ON THE

GAURUS.

[See Mason's Memoirs, vol. ii. p. 145.]

NEC procul infelix se tollit in æthera Gaurus,
Prospiciens vitreum lugenti vertice pontum :
Tristior ille diu, et veteri desuetus olivâ
Gaurus, pampineæque eheu jam nescius umbræ ;

have not, I believe, been ever pointed out, I will set them down here, to save any trouble to those desirous of seeing them: i. xvii. 7, i. xxix. 7, i. xxxv. 15, i. xxxvii. 15, ii. iii. 3, ii. xvii. 3, ii. xx. 11, iii. iii. 71, iii. xxix. 11.

V. 31, 32. There is no instance in Horace of a broken word ending the third line of the Alcaic stanza, or, indeed, of its being used at all; and therefore it must be considered, as not defended by authority; though it may be found ending the third line of the Sapphic stanza, in Horace, i. xxv. 11, i. ii. 19, ii. xvi. 7, iii. xxvii. 60, but, I believe, that no example even of this can be found in the Sapphics of Seneca. It ends the first line, in Hor. Od. iv. ii. 1, and the second line in ii. ii. 18, and iv. ii. 22, in which latter passage it is to be observed, that the "divisio vocis" takes place in two successive lines.

[blocks in formation]

Horrendi tam sæva
Attonitumque urget

Nam fama est olf
Nocte, Deo victa,
Infremuisse æquor

Late tellurem surd
Quo sonitu nemora
Parthenopea sinu
At subitò se aperi
Pandere sub pedi

Tum piceas ciner
Vorticibus rapidi
Præcipites fuger
Sylvarum fugit
Ah, miser! incr
Nequicquam na

[merged small][merged small][merged small][merged small][ocr errors][merged small]
[graphic]

urget latus, exuritque ferentem. est olim, mediâ dum rura silebant ta, et molli perfusa quiete, quor ponti, auditamque per omnes

surdùm immugire cavernas:

nora alta tremunt: tremit excita tuto inu, flammantisque ora Vesevi. perire solum, vastosque recessus edibus, nigrâque voragine fauces; merum glomerare sub æthere nubes idis, ardentique imbre procellam. 16 gere feræ, perque avia longè t pastor, juga per deserta,

crepitans sæpè altâ voce per umbram atos, creditque audire sequentes. 20

ay to his friend West, with a reference to ,book iv. pag. 275, 277, and 278. A transDem may be seen in the Gent. Mag. for

o ponto," Hor. Od. iv. ii. 3. "Vitrea n. vii. 759. Georg. iv. 350.

ei vineta madentia Gauri," Statii Silv. iii. o nemorosus palmite Gaurus," Silv. iii.

ia Persidis urget," Georg. iv. 290. "Pamollibus umbras," Virg. Ec. vii. 58. nia ponti æquora," Lucret. vi. 624. rvisque immugiit Etna cavernis."

m sonitu Prochyta alta tremit."

Virg. Æn. ix. 715. Luke. eà crassam caligine nubem," Virg. Georg. ago, pestiferas aperit fauces," An. vii. 569. a tremit: fugere feræ," Virg. Georg. i. 330.

Atque ille excelso rupis de vertice solus
Respectans notasque domos, et dulcia

regna,
Nil usquàm videt infelix præter mare tristi
Lumine percussum, et pallentes sulphure campos
Fumumque, flammasque, rotataque turbine saxa.
Quin ubi detonuit fragor, et lux reddita cœlo ;
Mæstos confluere agricolas, passuque videres
Tandem iterum timido deserta requirere tecta :
Sperantes, si forte oculis, si forte darentur
Uxorum cineres, miserorumve ossa parentum
(Tenuia, sed tanti saltem solatia luctus)
Unà colligere et justâ componere in urnâ.
Uxorum nusquam cineres, nusquam ossa parentum
(Spem miseram !) assuetosve Lares, aut rura vide-
Quippe ubi planities campi diffusa jacebat; [bunt.
Mons novus: ille supercilium, frontemque favillâ

V. 24.

30

tum longo limite sulcus Dat lucem, et latè circùm loca sulphure fumant." Virg. Æn. ii. 698. And, " Sulphurei cum per juga consita Gauri," Ausonii Mosell. p. 387. ed. Tollii. "Anhelantem cœlesti sulfure campum," v. Stat. Theb. xi. 17.

V. 25. In the modern Latin poetry, this license of lengthening the "que," before the mute and liquid, even with the power of the cæsura, ought to be avoided, as it is supported by so few examples. See Virg. Æn. vii. 186. Georg. i. 164. And see also En. iii. 91. Ov. Met. v. 484, and Class. Journal, No. xxi. p. 174, xxii. 364.

V. 26. This is not a common expression in Latin poetry. Val. Flaccus has, "Dum detonet ira :" iv. 294. See also Quintilian (Gesn. xii. ix. 4): "Cum illa dicendi vitiosa jactatio inter plausores sero detonuit." Petron. Sat. c. xvii. p. 37. Sed. Apollin. c. xiv. 24.

V. 31. See Virg. Georg. i. 397: "Tenuia nec lanæ,' &c. ii. 121: "Depectant tenuia Seres." Lucret. iv

747.

And Terent. Maur. ver. 474.

Incanum ostentans
Subjectum, stragen
Despicit imperio, s
Hinc infame loc
Immemor antiquæ
Vomeris, et nullo
Non avium colles,
Pastorum resonar
Informes latè hor

Sepius et longè d
Monstrabat digito
Funera narrabat
Montis adhuc
saxis:

Sed furor extinc

[merged small][merged small][merged small][merged small][ocr errors][merged small][merged small][merged small][merged small][merged small][merged small][ocr errors][ocr errors][merged small]
[graphic]

tans, ambustis cautibus, æquor agemque suam, mæsta arva, minaci io, soloque in littore regnat. loci nomen, multosque per annos quæ laudis, nescire labores allo tellus revirescere cultu. les, non carmine matutino F mare; adeò undique dirus habebat horror agros saltusque vacantes. 45 -è detorquens navita proram ito littus, sævæque revolvens at noctis, veteremque ruinam. c facies manet hirta atque aspera

ngentis misero sed debita patri."

d conceive the proper phrase to be "Coland not unà. Virg. Ecl. vii. 2: "Comes Corydon et Thyrsis in unum." Cicero . 56: "Colligere et conferre in unum." us in unum conductis." And Philip. ix. : consulti in unum conferantur." Ovidii ee the note on Ovid. Metam. xiii. 910. 611 Alas!

or children more shall he behold, - nor sacred home."

Thomson, Winter, 315.

antiquæ laudis," Virg. Georg. ii. 174. utini cantus," En. viii. 456. Par. Lost,

nge saltus, lateque vacantes."

Virg. Georg. iii. 476. Luke.

ice monstraret digito," Hor. Sat. ii. viii.

A FARE

Quæ nascenti aderat; seu fortè bituminis atri
Defluxere olìm rivi, atque effœta lacuna
Pabula sufficere ardori, viresque recusat;
Sive in visceribus meditans incendia jam nunc
(Horrendùm) arcanis glomerat genti esse futuræ
Exitio, sparsos tacitusque recolligit ignes.

56

Raro per clivos haud secius ordine vidi Canescentem oleam: longum post tempus amicti Vite virent tumuli; patriamque revisere gaudens Bacchus in assuetis tenerum caput exerit arvis 60 Vix tandem, infidoque audet se credere cœlo.

A FAREWELL TO FLORENCE.

[See Mason's Memoirs, vol. ii. p. 157.]

**Он Fæsulæ amœna

Frigoribus juga, nec nimiùm spirantibus auris !
Alma quibus Tusci Pallas decus Apennini

V. 56. "Sparsosque recolligit ignes," Lucan. i. 157. "Dum tacitas vires, et flammam colligit ignis," Sil. Ital. iv. 307; and Virg. Georg. i. 427. The position of “ que" is wrong. See note to Burm. Ovid. Metam. xiv. 30; but also consult Class. Journal. No. xxii. p. 22.

V. 58. "Fœtum canentis olivæ," Ov. Met. vi. 81.
V. 60. "Jam modò cæruleo nitidum caput exsere ponto,"
Ov. Met. xiii. 838. And Fast. i. 458.

V. 61. "Pennis ausus se credere cœlo," Virg. Æn. vi. 15.

V. 1. In Sil. Ital. Pun. viii. 478, the second syllable of this word is short: "Fæsula, et antiquus Romanis mœnibus horror." Polybius also (lib. ii. cap. 9,) writes Paíσoda. In other authors, as Appian. Civ Bell. ii. c. 2. Dion. xxxvii.

[merged small][merged small][merged small][merged small][merged small][merged small][merged small][merged small][merged small][merged small][merged small][merged small][merged small][merged small][merged small][ocr errors][merged small][merged small]
« ForrigeFortsett »