Sidebilder
PDF
ePub

40

45

Idcircò innumero ductu tremere undique fibras
Nervorum instituit: tum toto corpore miscens
Implicuit latè ramos, et sensile textum,
Implevitque humore suo (seu lympha vocanda,
Sive aura est) tenuis certè, atque levissima quædam
Vis versatur agens, parvosque infusa canales
Perfluit; assiduè externis quæ concita plagis,
Mobilis, incussique fidelis nuntia motûs,
Hinc indè accensâ contage relabitur usque
Ad superas hominis sedes, arcemque cerebri.
Namque illic posuit solium, et sua templa sacravit
Mens animi: hanc circum coëunt, densoque feruntur
Agmine notitiæ, simulacraque tenuia rerum :
Ecce autem naturæ ingens aperitur imago
Immensæ, variique patent commercia mundi.

Ac uti longinquis descendunt montibus amnes

[ocr errors]

v. Macrob. S. Scipionis, i. p. 46. v. Gronovii Not. Apuleii Apolog." Verticem hominis velat arcem et regiam." Coripp. de Laud. Justini. ii. 190. Claudiani Cons. Honor, iv. "Summa capitis pendavit in arce.' Sid. Apoll. v. 239, "Arce cerebri." Prudent. Ham. 312, "Mediaque ex arce cerebri," and many other examples. Roscommon has the Caverns of the Brain," on Poetry, v. 27, and see Sprat. Plague of Athens, st. 11.

[ocr errors]
[ocr errors]

Tum vapor ipsam,

Corporis arcem flammis urit." Senecæ Edip. 185.
And his pure brain,

See also Shakespeare:

[ocr errors]

Which some suppose the soul's frail dwelling-house."

And see ver. 135 of this poem.

V. 51. So Lucret. iii. 244:

K. John, act v. sc. 7.

"Qua nec mobilius quidquam neque tenuius exstat." And Virg. Georg. i. 398:

"Tenuia nec lanæ per cœlum vellera ferri."

V. 51. "Rerum simulachra ferantur," Lucret. iv. 165 “Geminoque facis commercia mundo," Claud. xxxiii. 91.

55

Velivolus Tamisis, flaventisque Indus arenæ,
Euphratesque, Tagusque, et opimo flumine Ganges,
Undas quisque suas volvens, cursuque sonoro
In mare prorumpunt: hos magno acclinis in antro
Excipit Oceanus, natorumque ordine longo

Dona recognoscit venientûm, ultròque serenat 60
Cæruleam faciem, et diffuso marmore ridet.

Haud aliter species properant se inferre novellæ Certatim menti, atque aditus quino agmine complent.

65

Primas tactus agit partes, primusque minutæ Laxat iter cæcum turbæ, recipitque ruentem. Non idem huic modus est, qui fratribus: amplius ille Imperium affectat senior, penitusque medullis, Visceribusque habitat totis, pellîsque recentem Funditur in telam, et latè per stamina vivit. Necdum etiam matris puer eluctatus ab alvo Multiplices solvit tunicas, et vincula rupit ; Sopitus molli somno, tepidoque liquore Circumfusus adhuc tactus tamen aura lacessit

[ocr errors]

V. 59. 66 Te tuus Oceanus natali gurgite lassum Excipit,” Claud. vii. 176.

V. 60. "Dona recognoscit populorum," Virg. Æn. viii. 721.

V. 61. "Diffuso lumine ridet," Lucret. iii. 22.

V. 69. So Pope. Essay on Man, i. 217 :

"The spider's touch, so exquisitely fine,

Feels at each thread, and lives along the line."

V. 70. "Tum porro puer.-Nixibus ex alvo matris natura profudit," Lucret. v. 223. "Cum veteres ponunt tunicas," Ibid. iv. 56.

V. 80. "Cupidisque amplectitur ulnis, Ovid. Met. xi. 63. V. 81. "Nam simul ac species patefacta est verna diei!” Lucret. i. x.

74

Jamdudum levior sensus, animamque reclusit.
Idque magis simul, ac solitum blandumque calorem
Frigore mutavit cœli, quod verberat acri
Impete inassuetos artus: tum sævior adstat
Humanæque comes vitæ Dolor excipit; ille
Cunctantem frustrà et tremulo multa ore querentem
Corripit invadens, ferreisque amplectitur ulnis. ao
Tum species primùm patefacta est candida Lucis
(Usque vices adeò Natura bonique, malique,
Exæquat, justâque manu sua damna rependit)
Tum primùm, ignotosque bibunt nova lumina soles.
Carmine quo, Dea, te dicam, gratissima cœli 85
Progenies, ortumque tuum; gemmantia rore

Ut

per prata levi lustras, et floribus halans
Purpureum Veris gremium, scenamque virentem
Pingis, et umbriferos colles, et cærula regna ?
Gratia te, Venerisque Lepos, et mille Colorum, 90
Formarumque chorus sequitur, motusque decentes.
At caput invisum Stygiis Nox atra tenebris

V. 84. "Editus ex utero cæcus nova lumina sensit,
Et stupet ignotum se meruisse diem."

V. 85.

66- Dignissima cœli,
Progenies."

Claud. xcix. 10.

Achill. Statii, ii. 372.

V. 86. Lucret. ii. 319," Invitant herbæ gemmantes rore
recenti." Luke.

V. 87. Virg. Georg. iv. 109, "Croceis halantes floribus
horti." Luke.

[ocr errors]

V. 88. Hic ver purpureum," Virg. Eclog. ix. 41.
V. 89. "Umbriferum nemus," Lucret. vi. 703. Cœ-
ruleo regno," Virg. Ciris. 483.

[ocr errors]

Quove color? decens

V. 91.

Quo motus ?"

Hor. Od. iv. xiii. 17.

V. 92. "Invisum hoc detrude caput sub Tartara," Æn.
ix. 476. Stygiis tenebris," Georg. iii. 551.

[blocks in formation]

Abdidit, horrendæque simul Formidinis ora,
Pervigilesque æstus Curarum, atque anxius Angor.
Undique lætitiâ florent mortalia corda,

Purus et arridet largis fulgoribus Æther.

Omnia nec tu ideò invalidæ se pandere Menti
(Quippe nimis teneros posset vis tanta diei
Perturbare, et inexpertos confundere visus)

95

Nec capere infantes animos, neu cernere credas 100
Tam variam molem, et miræ spectacula lucis:
Nescio quâ tamen hæc oculos dulcedine parvos
Splendida percussit novitas, traxitque sequentes;
Nonne videmus enim, latis inserta fenestris
Sicubi se Phoebi dispergant aurea tela,
Sive lucernarum rutilus colluxerit ardor,
Extemplo hùc obverti aciem, quæ fixa repertos
Haurit inexpletum radios, fruiturque tuendo.

105

110

Altior huic verò sensu, majorque videtur
Addita, Judicioque arctè connexa potestas,
Quod simul atque ætas volventibus auxerit annis,
Hæc simul, assiduo depascens omnia visu,

V. 93. "Subit horrida mentem formido," Sil. Ital. x.
544; Lucret. vi. 253. "Curarum fluctuat æstu," Virg.

En. viii. 19. xii. 335.

V. 94. Lucret. iii. 1006, "Exest anxius angor." Luke.
V. 96. " Improviso vibratus ab Æthere fulgor," Virg.

En. viii. 524.

V. 102. "Nescio qua præter solitum dulcedine læti,”
Virg. Georg. i. 413.

V. 104. " 'Plena per insertas fundebat luna fenestras,"
Virg. Æn. iii. 152.

V. 105. "Lucida tela diei," Lucret. i. 128.

V. 108. "Expleri mentem nequit, ardescitque tuendo,”
Virg. Æn. i. 713.

V. 113. "Tantum series, juncturaque pollet," Horat. Art.

Perspiciet, vis quanta loci, quid polleat ordo,
Juncturæ quis honos, ut res accendere rebus
Lumina conjurant inter se, et mutua fulgent.

115

Nec minor in geminis viget auribus insita virtus,
Nec tantum in curvis quæ pervigil excubet antris
Hinc atque hinc (ubi Vox tremefecerit ostia pulsu
Aëriis invecta rotis) longèque recurset :
Scilicet Eloquio hæc sonitus, hæc fulminis alas,
Et mulcere dedit dictis et tollere corda,
Verbaque metiri numeris, versuque ligare
Repperit, et quicquid discant Libethrides undæ,
Calliope quotiès, quotiès Pater ipse canendi
Evolvat liquidum carmen, calamove loquenti
Inspiret dulces animas, digitisque figuret.

At medias fauces, et linguæ humentia templa
Gustus habet, quà se insinuet jucunda saporum
Luxuries, dona Autumni, Bacchique voluptas.

120

125

Naribus interea consedit odora hominum vis, 130
Docta leves captare auras, Panchaïa quales

Poet. 242. "Ita res accendent lumina rebus," Lucret. i.

1110.

[ocr errors]

V. 115. On this use of the indicative, conjurant,' 'ful-
gent,' for the subjunctive mood, see Parr's Letter to Dr.
Gabell, in the Class. Journ. lxxix. Sept. 1829, p. 45, and
Parr's Correspond. vol. i. p. 476.

[ocr errors]

V. 119. "Puniceis invecta rotis," Virg. Æn. xii. 77.
V. 122. Nec numeris nectere verba juvat," Ovid. Pont
ii. 30.

V. 123. "

Eclog. vii. 21.

V. 126.

[ocr errors]

Nymphæ, noster amor, Libethrides," Virg.
Pomp. Mela, ii. 3.

Mobilibus digitis expergefacta figurant,"
Lucret. ii. 412.

V. 128. "Jucundos sapores," Tibull. i. vii. 35.
V. 130. "Odora canum vis," Lucret. vi. 778. Virg
Æn. iv. 132.

« ForrigeFortsett »