Ennianae poesis reliquiae

Forside
in aedibus B. G. Teubneri, 1903 - 306 sider
 

Utvalgte sider

Andre utgaver - Vis alle

Vanlige uttrykk og setninger

Populære avsnitt

Side xxix - Ennius ut noster cecinit qui primus amoeno detulit ex Helicone perenni fronde coronam, per gentis Italas hominum quae clara clueret...
Side 35 - Ennius sane, ut est certe, perfectior ; qui si illum, ut simulat, contemneret, non omnia bella persequens primum illud Punicum acerrimum bellum reliquisset. Sed ipse dicit cur id faciat : ' scripsere,' inquit,
Side 158 - I 2, 4. 5: lis igitur est difficilius satisfaccre, qui se Latina scripta dicunt contemnere. In quibus hoc primum est, in quo admirer, cur in gravissimis rebus non delectet eos sermo patrius, cum iidem fabellas Latinas ad verbum e Graecis expressas non inviti legant. Quis enim tarn inimicus paene nomini Romano est, qui Ennii Medeam aut Antiopam Pacuvii spernat aut reiciat, quod se iisdem Euripidis fabulis delectari dicat, Latinas litteras oderit?
Side iv - Claudium et Tuditanum consules secuntur Q. Valerius et C. Mamilius, quibus natum esse Q. Ennium poetam M. Varro in primo De Poetis libro scripsit eumque, cum septimum et sexagesimum annum haberet. duodecimum Annalem scripsisse idque ipsum Ennium in eodem libro dicere.
Side 76 - Ausoniae. Magno discordes aethere venti proelia ceu tollunt animis et viribus aequis; non ipsi inter se, non nubila, non mare cedit; anceps pugna diu, stant obnixa omnia contra : haud aliter Troianae acies aciesque Latinae 360 concurrunt : haeret pede pes densusque viro vir.
Side 20 - At domus interior gemitu miseroque tumultu miscetur penitusque cavae plangoribus aedes femineis ululant, ferit aurea sidera clamor. Tum pavidae tectis matres ingentibus errant amplexaeque tenent postes atque oscula figunt.
Side clxxii - Manlius arcis stabat pro templo et Capitolia celsa tenebat, Romuleoque recens horrebat regia culmo. atque hic auratis volitans argenteus anser porticibus Gallos in limine adesse canebat...
Side cl - ... non nos aut ferro Libycos populare penatis venimus aut raptas ad litora vertere praedas; non ea vis animo nec tanta superbia victis. est locus, Hesperiam Grai cognomine dicunt, 530 terra antiqua, potens armis atque ubere glaebae; Oenotri coluere viri; nunc fama minores Italiam dixisse ducis de nomine gentem...
Side lix - Ilia tellus vivet, et huic cineri luppiter arma dabit.' optima nutricum nostris, lupa Martia, rebus, qualia creverunt moenia lacte tuo! moenia namque pío coner disponere versu: ei mihi, quod nostro est parvus in ore sonus! sed tarnen exiguo quodcumque e pectore rivi fluxerit, hoc patriae serviet omne meae. Ennius hirsuta cingat sua dicta corona: mi folia ex hederá porrige, Bacche, tua, ut nostris tumefacta superbiat Umbría libris, Umbria Romani patria Callimachi!
Side cciv - Meropem venit, negans eum apud hospitem esse, nee comparere. Merope credens eum esse filii sui interfectorem, qui dormiebat, in Chalcidicum cum securi venit, inscia ut filium suum interficeret, quem senex cognovit, et matrem a scelere retraxit.

Bibliografisk informasjon